2560.พวกมึงมัดมือมัดเท้ากูไว้ แล้วโยนกูลงไปในคลอง

หลวงพ่อยี วัดดงตาก้อนทอง

ตอนนั้นช่วงที่หลวงปู่ท่านยังเป็นฆราวาส ได้เที่ยวไปหลายที่แต่ท่านก็ได้มาที่จ.พิจิตร และได้พบกับพวกเสือกลุ่มนึง พวกเสือพวกนั้นเห็นหลวงปู่เป็นแค่คนแก่ๆ ขี้เมาคนนึง ก็เลยพากันรุมแกล้งและขอดูว่ามีอะไรปล้นได้บ้าง

หลวงปู่ท่านจึงพูดว่า “พวกมึงมัดมือมัดเท้ากูไว้ แล้วโยนกูลงไปในคลองนั้นเสีย”พวกเสือได้ยินดังนั้นก็งงกันทุกคน แต่ก็ไม่ขัดเจตนา ก็พากันมัดหลวงปู่จนแน่น (ก็พากันบ่นว่าอยากตายหรือไงวะไอ้แก่นี่) แล้วก็โยนลงไปในคลอง อย่างที่หลวงปู่บอก

เวลาก็ผ่านไป 1 นาที 2 นาทีพวกเสือก็จะลงไปช่วย”เฮ้ย ไอ้แก่มันตายหรือยังวะ” คนแรกถาม “กูว่า ลงไปช่วยมันดีกว่า” คนสองว่าต่อเสร็จสิ้นความคิด คนแรกก็กระโดดน้ำ “ตูม” ลงไปหา แปปนึงก็ขึ้นมา “เฮ้ย ไม่เจอว่ะ”

ลงไปใหม่ ขึ้นมาอีก “เฮ้ย มันหายไปไหนวะ” จากนั้นก็เป็นเสียงหลวงปู่ตะโกนมาจากอีกฟากคลองนึง”กูอยู่นี่ พวกมึงหากูอยู่เหรอ” พร้อมกับเสียงหัวเราะด้วยความสะใจ (ที่แกล้งพวกเสือได้) พวกเสือก็พากันตกใจ และรีบวิ่งไปหาหลวงปู่ รู้ว่ามีอภิญญาแน่ๆ (เพราะมัดกันแน่นมาก)

จึงฝากตัวเป็นศิษย์ และให้หลวงปู่สักยันต์ให้ *โดยไม่ได้เป็นอาชีพนะคับผม* แต่ว่าลูกศิษย์นั้นอ้อนวอนขอให้สักให้หน่อย และกว่าจะได้ของดีจากหลวงปู่นั้นก็ไม่ใช่ง่ายๆเลยนะคับ (ตาแกละเคยบอกว่า “หลวงปู่น่ะ ท่านรู้ว่าใครต้องการอะไร อยากได้อะไร ถ้าหากจิตใจบริสุทธิ์ ไม่มีความโลภมากอยากได้ ท่านก็จะให้วัตถุมงคลที่วิเศษที่สุดไม่มีทางหาที่ไหนได้ แต่ถ้าหากว่าใครที่ไปหาท่านเพราะอยากได้โน่นได้นั่น คนนั้นก็จะไม่ได้รับสิ่งที่ตัวเองหวังไว้”

ตาแกละนี่เคยเป็นศิษย์ก้นกุฏิของหลวงปู่เลยคับ เป็นคนที่เคยถวายเส้นให้หลวงปู่ (ตอนบวชครั้งหลัง)ตอนนั้นหลวงปู่บอกว่า “ต่อไปที่ตรงนี้จะเป็นวัด”แต่ก็ไม่มีใครเชื่อท่าน (คิดกันว่า ที่กันดารขนาดนี้จะเป็นไปได้ยังไง) และทุกวันนี้ ตรงนั้นก็ได้เป็นวัดป่าศรีถาวร (ที่ผมไปบวชมา) นี่แหละคับ ตอนนั้นยังเป็นบ้านไม้ 2 ชั้นเก่าๆ แต่ตอนนี้ได้เป็นศาลาของวัดไปแล้ว

เรื่องของหลวงปู่ยังมีอีกมากมายคับตาแกละเคยบอกว่า “เล่าทั้งปี ก็ไม่หมด”

ขอขอบคุณข้อมูลจาก ศิษย์วัดป่าศรีถาวร

แอพเกจิ