2548.”ตวาดฟ้าป่าหิมพานต์” ปราบกบฎผีบุญ หลวงพ่อเลียบ วัดเลา

“ตวาดฟ้าป่าหิมพานต์”

ครั้งหนึ่งกบฎผีบุญที่ภาคอีสานก่อการกำเริบซ่องสุมผู้คนเป็นปฏิปักษ์ต่อทางการ และยุยงพระสงฆ์ให้กระด้างกระเดื่องต่อบ้านเมือง ถึงกับเขียนจดหมายท้าสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส (สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก พระองค์ที่ 10 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์) ว่า..

“ถ้าเก่งจริง ให้ลงไปจับด้วยตนเอง และให้เตรียมหม้อไปใส่กระดูกกลับลงมาด้วย”

หลวงพ่อเลียบท่านจึงได้รับอาสาไปจัดการแทนสมเด็จพระสังฆราชฯ ด้วยความเต็มใจ

เมื่อเดินทางไปถึงหลวงพ่อเลียบท่านก็ได้ไปจำวัดในแพริมแม่น้ำ พวกกบฎผีบุญได้ยกพวกกันมาจะทำร้ายท่าน โดยมีผีบุญนั่งเสลี่ยงคานหามมาอย่างยโสโอหัง มาถึงก็หยุดอยู่บนตลิ่ง แล้วประกาศให้หลวงพ่อเลียบออกไปทำความเคารพ

หลวงพ่อเลียบท่านสำรวมจิต ร่ายพระเวทย์ “ตวาดฟ้าป่าหิมพานต์” แล้วพุ่งตัวออกไปร้องตวาดพวกผีบุญ พลันก็เกิดฟ้าผ่าและเกิดลมพายุพัด พวกหาบคานหามผีบุญตกตะลึงตัวสั่น ทิ้งคานหาม ผีบุญถึงกับหัวทิ่มลงมา ที่เหลือพากันทิ้งอาวุธหนีเอาตัวรอดไปจนหมด

เช้าวันรุ่งขึ้นหลวงพ่อเลียบ ได้สอบสวนพฤติกรรมของผีบุญแล้วก็เดินทางกลับมาถวายรายงานต่อสมเด็จพระสังฆราชเจ้าฯ ในที่สุดทางบ้านเมืองได้ยกกองทัพไปปราบ และผีบุญก็ได้ตายในที่สุด

กล่าวกันว่าที่อาคมของผีบุญเสื่อมก็เพราะหลวงพ่อเลียบท่านได้ “ตวาดฟ้าป่าหิมพานต์” สยบไว้นั่นเอง

หลวงพ่อเลียบ วัดเลา กรุงเทพฯ
Cr.Saran WiKi