2513.หลวงปู่ขาว “ลองภูมิกัน” กับ หลวงปู่พรหม

“ลองภูมิกัน”

ในช่วงปลายปี พ.ศ.2476 เมื่อหลวงปู่ขาวเดินทางไปพบกับหลวงปู่พรหม ไต่ถามสารทุกข์สุกดิบกันแล้ว และบอกถึงความประสงค์ที่อยากจะซ่อมแซมพระพุทธรูป

หลวงปู่พรหมก็ได้ช่วยซ่อมแซมตกแต่งพระพุทธรูปนั้นให้สวยงามเหมือนเดิม เมื่อเสร็จเรียบร้อยแล้วหลวงปู่ขาวจึงได้เอ่ยถามหลวงปู่พรหมว่า “เป็นเพราะเหตุอันใด จิตผมจึงต้องปฏิพัทธ์ผูกพันในพระพุทธรูปองค์นี้หนักหนา ทั้งๆ ที่ผมก็เคยไปเห็นพระพุทธรูปมามากต่อมากแล้ว ไม่เห็นจะติดอกติดใจอะไรเหมือนพระพุทธรูปองค์นี้เลย”

หลวงปู่พรหมก็ยิ้มและบอกว่า “ตัวท่านเองเคยสร้างมา”หลวงปู่ขาวได้นิมนต์หลวงปู่พรหม ช่วยพิจารณาดูให้ที หลวงปู่พรหมท่านก็รับปาก พอรุ่งเช้าวันใหม่ หลวงปู่พรหมจึงพูดกับหลวงปู่ขาวว่า “เมื่อชาติก่อนครูบาเคยมาเกิดในที่แห่งนี้ ได้เป็นสล่ากับเขา” (สล่า หมายถึง ช่างฝีมือ)

หลวงปู่ขาวในอดีตชาติเคยร่วมในกลุ่มช่างหล่อพระพุทธรูป โดยเป็นผู้สูบลมเพื่อเป่าให้ไฟร้อนในการหลอมโลหะ เมื่อหลวงปู่ขาวท่านได้ลองภูมิปัญญาของหลวงปู่พรหมแล้ว จึงแสดงสัมโมทนียกถาต่อกันและกัน (ความจริงหลวงปู่ขาว ท่านทราบเรื่องในอดีตชาตินี้ดีแล้ว ท่านถามเพื่อลองภูมิปัญญาของหลวงปู่พรหมเท่านั้นเอง)

และในวันหนึ่ง หลวงปู่พรหมก็อยากจะลองภูมิปัญญาของหลวงปู่ขาวบ้าง จึงถือโอกาสถามหลวงปู่ขาวบ้างว่า “ครูบา เมื่อครูบาตายแล้วจะไปไหน?”หลวงปู่ขาว ก็ตอบทันควันว่า “ผมตายแล้วก็ไม่ไป – ไม่มา ไม่ขึ้น – ไม่ลง ไม่เกิด – ไม่ดับ” หลวงปู่พรหม ก็ได้แต่พยักหน้าหงึกๆ แล้วพูดว่า “จะเอาอย่างไรกันอีกเล่า ไหนครูบาบอกว่าภาวนาไม่เป็นยังไง”

หลวงปู่ขาว อนาลโย หลวงปู่พรหม จิระปุญโญ

Cr.SaRaN WiKi

แอพเกจิ