2472.”กลับไปบ้านเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมีคนเอาทองที่หายไปมาให้”

เมื่อเรื่องเล่ากันมาว่า หลวงวิจารเจียรนัย นั้น เดิมชื่อ “เฮง” ได้เข้าไปเป็นช่างทำทองในพระราชวังหลวง จนได้รับยศเป็นหลวงวิจารเจียรนัย วันหนึ่งหลวงวิจารฯ ลืมทองของทางราชการที่เอามาให้ทำสร้อย และลืมไว้ที่โต๊ะทำงาน เมื่อกลับไปถึงบ้าน นึกขึ้นมาได้ว่าลืมทองไว้บนโต๊ะที่ทำงาน จึงย้อนกลับไปเอา แต่ทองดังกล่าวได้หายไป

หลวงวิจารฯ จึงกลับไปที่บ้าน พูดจาปรึกษากับนางเง็ก ผู้เป็นภรรยา นางเง็กเป็นคนใจบุญสุนทานและนับถือสมเด็จโตมาก ในคราวใดที่สมเด็จโตข้ามไปบิณฑบาตฝั่งพระนคร นางเง็กจะได้ใส่บาตรทุกครั้ง

นางเง็กเมื่อทราบเรื่อง จึงแนะนำให้หลวงวิจารฯ ไปหาสมเด็จโต เพื่อจะถามท่านว่าจะได้ของคืนหรือไม่ แล้วทั้ง 2 คนก็ได้ข้ามไปหาสมเด็จโต ถามว่า

“จะได้ทองคืนหรือเปล่า?”

สมเด็จโตท่านก็บอกว่า

“กลับไปบ้านเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมีคนเอาทองที่หายไปมาให้”

พอรุ่งขึ้นตอนเช้าหลวงวิจารฯ ตื่นแต่เช้าอาบน้ำอาบท่า แล้วไม่ยอมกินอะไร แต่งตัวออกไปนั่งคอยคนที่จะเอาทองมาคืนจนสองโมงเช้า ก็ยังไม่ปรากฏว่ามีใครเอาทองมาให้ จนถึงสามโมงเช้าก็ยังไม่เห็นมีใครเอาทองมาให้เลย จนอดทนนั่งรออย่างกระสับกระส่ายชักจะไม่ค่อยเชื่อคำพูดของสมเด็จโต สักพักมียามเอาห่อทองมาให้ ด้วยความดีใจสุดขีด หลวงวิจารฯ ก็เอาเงินให้ยาม 5 ตำลึง

ตอนเย็นวันนั้นหลวงวิจารฯ จึงได้ข้ามไปหาสมเด็จโตที่วัดระฆัง เข้าไปกราบสมเด็จท่านที่หน้าตักด้วยความตื้นตันใจ สมเด็จโตท่านก็ถามว่า

“ได้ของคืนแล้วหรือ?”

หลวงวิจารฯ ก็ตอบว่า

“ได้คืนแล้ว และที่มาที่นี่ก็มากราบขอบพระคุณที่กรุณาช่วย”

จากนั้นจึงลากลับ พอไปถึงบ้านก็ให้นางเง็กเอาเงินไปซื้อของมาถวายด้วยกัน

ตั้งแต่นั้นมาหลวงวิจารเจียรนัย จึงได้ข้ามไปกราบสมเด็จโตที่วัดระฆังบ่อยขึ้น จนได้เห็นสมเด็จโตท่านพิมพ์พระสมเด็จ หลวงวิจารฯ จึงได้แกะพิมพ์พระสมเด็จด้วยหินอ่อนไปถวายสมเด็จโต.

สมเด็จพุฒาจารย์(โต พรหมรังสี)
Cr.SARAN WIKI

แอพเกจิ