2443.อ้าว!!!!หลวงตาไปใหนล่ะ!!! หายไปใหนเสียแล้ว!!! หลวงพ่อกวย

…”หลวงพ่อเป็นหลวงตา???”… …ครั้งหนึ่งขณะที่ข้าพเจ้าบวชพระได้ใหม่ๆในกุฏิของข้าพเจ้านั้น ก็จะมีรูปของหลวงพ่อ บานใหญ่บานหนึ่งอยู่บนหิ้งพระตั้งแต่บวชมาได้สักอาทิตย์กว่าๆ ก็มีเสียงของพวกลูกศิษย์วัด มันพูดกันหนาหูว่าเห็นพระหลวงตาแก่ๆองค์หนึ่งมักเดินขึ้นมาบนกุฏิของข้าพเจ้าแล้วหายไป

แต่ก็ไม่มีใครทราบว่าเป็นพระมาจากที่ใหน บางที เวลามีพระ อาคันตุกะ มาวัดก็มักจะถามว่าไม่เห็นพระหลวงตาที่อยู่บนกุฏิของข้าพเจ้าเลย ข้าพเจ้าก็นึกฉงนใจอยู่บ้างแต่ก็พอจะอุปมาได้ว่า น่าจะเป็น”หลวงพ่อ กวย”ท่านมาโปรดข้าพเจ้า

อันจะมีอยู่ครั้งหนึ่งเป็นเวลาดึกสงัดแล้ว ขณะที่ข้าพเจ้ากำๆเคล้มๆจะจำวัดอยู่สายตาของข้าพเจ้าก็เหลือบไปเห็นจีวรปลิวไสวๆอยู่ข้างที่นอนพอลุกขึ้นมาจีวรนั้นก็หายไปเลยและที่สำคัญวัดที่ข้าพเจ้า บวชอยู่นั้นก็เป็นวัดนิกายสายธรรมยุตแต่สีของจีวรที่ข้าพเจ้าเห็นนั้นต่างจากพระที่วัดนี้ข้าพเจ้าจึงมั่นใจว่า ต้องเป็นหลวงพ่อ ที่มาตรวจตราดูลูกศิษย์ ด้วยความเมตตาแน่ๆ

เพราะตอนที่ข้าพเจ้าบวชอยู่นั้น ได้มีพระที่มาจากทางเขมร อยู่หลายรูปมีวิชาสายมนดำต์ทางกระทำ และ คล้ายๆอยากจะลองดีกับข้าพเจ้าอยู่แล้ว ว่า “ครูบาร์อาจารย์”จะแน่สักแค่ใหน พวกเขมรนี่เขาชอบลองดีกัน ก็น่าจะเห็นเหตุที่ “หลวงพ่อ”ท่านเมตตาห่วงใย ท่านจึงมาตรวจตราดู ลูก ของท่าน กลัวว่าจะโดนดีเข้า ก็อาจจะเป็นได้…
                                   

…”หลวงพ่อไปบินฑบาตรด้วย”…
              …ครั้งหนึ่ง ขณะที่ข้าพเจ้า กำลังทำวัตรสวดมนต์ในตอนตีสี่และทำกิจของสงฆ์เรียบร้อยแล้ว ข้าพเจ้าก้ได้คิดดำริขึ้นว่า พระที่วัดของเรานั้นมีอยู่มาก ก็มีบางครั้งที่อาหารมิเพียงพอจะได้ก็เป็นแต่เพียงอาหารเดิมๆ เพราะข้าพเจ้านั้เป็นพระใหม่ ต้องอยู่แถวท้ายๆ(แต่ใจนั้นก็ไม้ได้ใส่ใจเรื่องนี้ เพียงแต่ความเป็นจริง เป็นอย่างนี้)

ข้าพเจ้าจึงปรารภกับรูปของหลวงพ่อว่า หลวงพ่อครับ วันนี้ลูกขออาราธนาให้หลวงพ่อไปบิณฑบาตรกับลูกด้วยนะขอรับ ชะรอย เพื่อว่าลูกจะได้ขอพึ่งบารมีของหลวงพ่อด้วย  นะขอรับ ก็เลยตั้งจิต อธิฐานแล้ว ตั้งนะดม 3 จบตามด้วย ตะมังถัง ปะกา เสนโตฯแล้วต่อด้วย “พระคาถาพระสีวลีเถระ” ของหลวงพ่อ จบแล้วพอฟ้าสางก็ออกเดินย่าง ไปบิณฑบาตร วันนั้นข้าพเจ้าไปแต่เพียงองค์เดียว เพราะพระผู้ใหญ่ท่านอาพาธ ส่วนพระบวชใหม่รูปอื่น ก็อาพาธเหมือนกัน (คล้ายๆว่าจะดูการเมืองกันมากไปหน่อย ประมาณนั้น)

ระยะทางก็ราวๆ 3 กิโลกว่าๆ เพราะไปในหมู่บ้านเล็กๆไปเพียงองคืเดียวไม่มีลูกศิษย์ ในใจก็ว่า พุทโธ ธัมโม สังโฆ ไปเรื่อย ก็มีโยมแกมาใส่บาตรบ้านแรกใส่ข้าวกับอาหารคาวหวานพร้อม ข้าพเจ้าก็ไม้ได้ผิดสังเกตุอะไร เสร็จแล้วก็ให้พรในใจ แต่ก็ทำปากขมุบ
ขมิบให้เขาเห็น พอรู้(พระสายธรรมยุตเขาไม่ให้พรเสียงดังๆกัน) แล้วก็เดินตามทางประจำต่อไป

เดินไปสักครู่ใหญ่ขณะที่ข้าพเจ้ากำลังเดินผ่านร้านขายขนมครกในหมู่บ้านอยู่นั้น สิ่งอัศจรรย์ก้ได้บังเกิดขึ้นมากับข้าพเจ้า กล่าวคือ ข้าพเจ้าได้ยินเสียงของแม่ค้า อุทานขึ้นมาว่า อ้าว!!!!หลวงตาไปใหนล่ะ!!! ก็เมื่อกี้ยังเห็นหลวงตาอยู่เลย!!! หายไปใหนเสียแล้ว!!! ข้าพเจ้าถึงกับสะดุ้งตกใจเลย

แต่ก็เก็บอาการเอาไว้เพราะเป็นพระต้องสำรวมอินทรีย์ใจงี้เต้นแรงมากแต่ก็ได้แต่ยิ้มเล็กน้อยให้โยมเขา เพราะใจของข้าพเจ้ามั่นในใจอยู่แล้วว่าต้องเป็นหลวงพ่อแน่ๆและไม่เคยสงสัยในความสักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อเลยสักครั้ง และแล้วความอัศจรรยืก็ประจักษ์กับข้าพเจ้าอีก 2 ครั้ง เป็น 3 วาระ

ขณะที่ข้าพเจ้าได้เดินบิณฑบาตรได้ประมาณ 2 กิโลฯ ก็มี ตายาย สองคนอุทานคำๆเดิมออกมาอีกข้าพเจ้าก็ได้แต่เพียงยิ้มให้แกอีกเฉยๆและเมื่อเข้าไปในตลาด ก็มีหญิงสาววัยกลางคนเข้ามาใส่บาตรกับข้าพเจ้าแล้วอยู่ๆแกก็ทำท่าเหมือนจะใส่บาตรให้พระอีกรูปทั้งๆที่ขณะนั้นมีแต่เพียง ข้าพเจ้าแต่เพียงคนเดียวที่ไปบิณฑบาตร แล้วผู้หญิงคนนั้นก็สะดุ้ง แปลกใจว่าเมื่อกี้แกเห็นหลวงตามาด้วยกันกับข้าพเจ้า และแกก็ยืนยันว่า แกเห็นจริงๆ ไม่ตาฝาดแต่ประการใด

เสร็จแล้ว ข้าพเจ้าก็บอกแกไปว่าอย่าสงสัยไปเลย นี่ก็เป็นนิมิตหมายอันดีอยู่ไม่ใช่หรือ แล้วก็ให้พรแกไปแบบเดิม แล้วข้าพเจ้าก็เดินบิณฑบาตร ต่อไป วั้นนั้นข้าพเจ้าดีใจมาก เพราะรู้ว่าหลวงพ่อ คงเห็นในความดีของข้าพเจ้าที่ตั้งใจทำ ท่านก็เลยมาสงเคราะห์ข้าพเจ้า

ข้าพเจ้าสาบานได้ว่า นี่ คือเรื่องจริงแท้แน่นอน และก็เชื่อว่า พี่ๆน้องๆ ที่เคารพนับในองค์ของหลวงพ่อ ทุกคน นั้น ก็คงไม่มีใครที่จะแคลงใจในอภินิหารแห่งความทรงอภิญญาสมาบัติ ขององค์หลวงพ่อ ว่าถ้าเรานี้ มีศรัทธาจริง เคารพและเชื่อมั่นอย่างหมดหัวใจแล้ว ลูกของท่านทุกๆคนจะรับรู้ได้เอง “เป็นปัตจัตตัง”

สรุปว่า วันนั้นข้าพเจ้าหิ้วกับข้าวกลับมาวัดไม่ไหวเลย ต้องฝากให้โยมในหมู่บ้านเอาขึ้นรถมาส่งที่วัด มิเพียงเท่านั้น ภายในวันเดียวกัน ข้าพเจ้ากลับได้รับกิจนิมนต์ซ้อนกันวันเดียว 3 งาน เลยซึ่งนับว่าเป็นเรื่องที่แปลกมาก ที่เจ้าอาวาสท่านจัดมาให้แบบนี้ แบบว่า เล่นเอาพระในวัด งง ๆกันใหญ่เลย ก็วันนี้ ไง๋!!! ผิดคิวยังไง ชอบกล้! ชอบกล….

Cr.คนเมืองกาญจน์

แอพเกจิ

error: ถ้าจะก๊อปกรุณาให้เครดิตท่านเจ้าของบทความ
%d bloggers like this: