2399.”หลวงปู่ขาว…ขอช้างเปิดทาง”
“หลวงปู่ขาว…อาสาไปเจรจากับช้าง”
“หลวงปู่ ออกเดินทางไปสมคบกับพระอาจารย์ใหญ่มั่น ในที่อีกแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ห่างไกลเท่าใดนัก เพื่อร่วมเดินทางไปวิเวกยังสถานที่แห่งหนึ่งชื่อบ้านแม่กะตำ
เมื่อคณะพระธุดงค์เดินทางไปถึงช่องเขาแห่งหนึ่ง ก็เจอช้างใหญ่ตัวหนึ่งยืนกินใบไผ่ขวางทางอยู่ตรงช่องเขานั้นพอดี และเป็นทางเดียวที่จะเดินผ่านไปได้ ถ้าไปทางอื่นต้องปีนเขาสูง ใช้เวลาเดินทางหลายวัน ทางนี้จึงเป็นทางลัดที่สุดที่จะไปบ้านแม่กะตำได้
หลวงปู่มั่น จึงปรึกษากับศิษย์ว่าจะทำอย่างไร พระรูปหนึ่งอาสาไปตามชาวเขาที่อยู่แถวนั้นให้มาช่วยไล่ช้างให้หลีกทางให้
ชาวเขาเหล่านั้นปฏิเสธว่า “ฮึ ฮึ ขะเจ้าก็กลัวตายเหมือนกัน นิมนต์ตุ๊เจ้าไล่เองเถิด”
หลวงปู่ขาว จึงอาสาจะไปขอเจรจากับช้าง เพราะท่านเคยผจญกับช้างมาหลายครั้งแล้ว น่าจะพูดกันรู้เรื่อง
ช้างกำลังกินใบไผ่และหันหลังให้พระ หลวงปู่ขาว ได้เพ่งจิตแผ่เมตตาให้ช้าง แล้วพูดกับช้างว่า
“ดูก่อนพี่ชาย พ่อมหาจำเริญ ผู้มีกำลังมหาศาล ทั้งสังขารร่างกายก็อ้วนพีดีงาม ส่วนตัวข้าพเจ้านั้นเป็นผู้มีกำลังวังชาเพียงเล็กน้อย ทั้งอยู่ในศีลในธรรมไม่ได้คิดมุ่งร้ายหมายขวัญต่อใครทั้งหมด ขอพี่ชายผู้มีกำลังมหาศาล จงได้หลีกทางให้พวกข้าพเจ้าผู้น้อยเดินทางไปด้วยเถิด”
ช้างหันหน้ามาทางหลวงปู่ขาว ขยับหูดังพึบพับ แล้วเดินหลบไปข้างทาง เอางาซุกไว้กับกอไผ่สงบนิ่งอยู่ ราวกับจะร้องบอกนิมนต์ว่า “ตุ๊เจ้าไปเถิด”
หลวงปู่มั่น เห็นเช่นนั้นก็บอกพระลูกศิษย์ว่า “ไปได้ ไปได้ ไปได้แล้ว”
พระทุกองค์จึงเดินเรียงแถวผ่านช้างไปได้อย่างปลอดภัย”《
***ขออนุโมทนา ขอขอบคุณเจ้าของภาพและข้อความ ขออนุญาตเผยแผ่เป็นธรรมทานแก่ผู้ที่มีความศรัทธา ข้อความข้างบนนี้เป็นส่วนหนึ่ง จากหนังสือ “หลวงปู่ขาว อนาลโย วัดถ้ำกองเพล อ.เมือง จ.หนองบังลำภู โครงการหนังสือบูรพาจารย์ เล่ม ๔ ” ตอนที่ ๙๒ หน้า ๑๖๖ – ๑๖๗ สาธุๆๆ***
