2395.”คาถาพระแม่ธรณี”
“คาถาพระแม่ธรณี”
เรื่องมนต์พระแม่ธรณีนี้ มีเรื่องเล่าสมควรบันทึกเอาไว้ คือ เดิมหัวเด่นและบ้านแคนี้ ใช้น้ำกินและอาบจากบ่อเดียวกัน เพราะเป็นที่ดอน บ่อนั้นได้ขุดและใช้ไม้แก่นรูปสี่เหลี่ยมมาวางขัดกัน ป้องกันดินพังลงไปในบ่อน้ำที่ได้เป็นน้ำซึมบ่อทราย ต้องรีบมาตักตอนเช้ามืดจึงจะได้น้ำมากหน่อย ตอนเย็นก็อาศัยน้ำจากบ่อนี้อาบเช่นกัน ลำบากมาก
เหตุการณ์ได้เป็นมาแบบนี้ ไม่รู้ว่าตั้งแต่สมัยใด เคยมีคนพยายามจะขุดบ่อน้ำผลคือ ต้องขุดไปลึกมาก ลึกขนาดมองไม่เห็นตัวคนขุดยังไม่พบน้ำเลย จนกระทั่งมาถึงยุคสมัยของหลวงพ่อ ลูกศิษย์ของท่านที่เป็นคนใหญ่คนโตก็พอมี ได้ติดต่อกับ กรมทรัพยากรธรณี ได้มาสำรวจและได้ทำการขุดเจาะอยู่นานหลายวัน กินข้าววัดไปก็เยอะได้ขุดลงไปลึกมาก อาจไปถึงเมืองบาดาลหรือเมืองนรกก็ได้
จนกระทั่งวันหนึ่งทางคณะกรมทรัพยากรธรณีหมดหนทาง ได้บอกร่ำลากับกรรมการวัดโดยไม่กล้าขึ้นไปบอกหลวงพ่อ ฝ่ายกรรมการวัดกลัวว่าจะไม่มีน้ำบาดาลใช้ ได้รีบวิ่งขึ้นมาบอกกับหลวงพ่อบนกุฏิว่า กรมทรัพพยากรธรณีเขาจะกลับแล้ว เพราะขุดไปลึกเท่าไรก็ไม่เจอน้ำ
เมื่อหลวงพ่อรู้ท่านได้พูดว่า ให้พวกมันรออยู่ก่อน สักพักนึ่งทางกรรมการวัด ทางศิษย์และทางคณะกรมทรัพยากรธรณี ก็เห็นหลวงพ่ออุ้มบาตรเดินมาที่ท่อน้ำบาดาลที่กำลังขุด เมื่อท่านเทน้ำลงไปแล้วท่านก็หันหลังกลับ ทุกคนที่อยู่ในที่นั้น ต่างตกตะลึงในความมหัศจรรย์ คือ น้ำบาดาลที่กำลังขุดเจาะอยู่ ได้ไหลพุ่งขึ้นมาอย่างแรง สูงระดับยอดไม้เลย ทุกคนต่างดีใจร้องไชโย เล่นน้ำกันสนุกสนาน
แม้หลวงพ่อจะหันหลังหนีแต่ก็ไม่พ้น หลวงพ่อก็เปียกน้ำ เมื่อหลวงพ่อจะขึ้นกุฏิ ศิษย์ใกล้ชิดได้ถามหลวงพ่อว่า หลวงพ่อใช้คาถาบทไหนทำน้ำมนต์ หลวงพ่อท่านได้พูดว่า “คาถาพระแม่ธรณี”
(บันทึกโดย อ.เฒ่า สุพรรณ)
