2377. หลวงปู่นะ วัดหนองบัว ชัยนาท (พลิกดวง)

หลวงปู่นะ วัดหนองบัว ชัยนาท (พลิกดวง)

หลวงปู่เป็นพระที่ชอบคนทำมาหากิน ชอบคนขยัน ตั้งใจจริง ถ้าลูกศิษย์ไปถามท่านว่า จะออกรถขายและจะไปขายของทางไหนดี ขายของอะไรจะดี จะถูกโฉลกกับโชคชะตาผู้ขายหรือเปล่า

หลวงปู่จะเมตตารีบตรวจดวงชะตาตามที่ท่านได้ศึกษาตำรับตำราพระเวทย์ของครูบาอาจารย์ที่ท่านได้ศึกษามาด้วยจิตที่เมตตายิ่ง ถ้าหากแม้นมีอะไรให้ช่วยสงเคราะห์ ตามเหตุผลกรรมของแต่ละคน

บางที่ท่านก็เมตตามอบวัตถุมงคล สมเด็จบ้าง ใบพลูใจเดียวค้าขายบ้าง บางที่ก็กระจ่าพุทธกวัก สีผึ้ง 108 ผสมว่านดอกทองว่านเครือเถาหลง รากราคะ ผ้ายันต์หนุมานประสานกาย เหรียญนารายณ์ทรงครุฑ

บางทีคนดวงแย่ชะตาตกมากๆ หลวงปู่ท่านก็เมตตาจารย์ตะกรุดกับดวงชะตาค้าขายดีให้เป็นพิเศษ นี้คือที่สุดยอดความเมตตาปรารถนาดีเพื่อให้ลูกศิษย์ลูกหามีกำลังใจในการทำมาหากิน

บางท่านหลวงปู่เล็งเห็นว่ามีความตั้งใจทำมาหากิน มีความตั้งใจจริง แต่ขาดทุนทรัพย์ พอหลวงปู่ตรวจดวงชะตาให้แล้ว หลวงปู่ก็จะเมตตามอบยันต์และคาถาเร่งลาภเร่งทรัพย์ คาถาลาภลอยก็มี ขึ้นอยู่กับดวงชะตา

คุณเอ๋เคยสงสัยว่าคาถาเร่งทรัพย์คืออะไร เมื่อมีโอกาสสอบถามหลวงปู่ ท่านตอบว่าก็แค่ท่องคาถาพาหุงมหากาจนเกิดสมาธิก็พอ ก็จะได้ลาภ คุณเอ๋ก็ถามต่อว่าแล้วมันเกี่ยวอะไรละครับ ท่านก็ตอบว่า เอ็งไม่ได้สังเกตหรอกรึ ว่าเวลาที่พระท่านสวดมนต์บทพาหุงมหากา ก็จะเห็นอุบาสกอุบาสิกาต้องยกข้าวปลาอาหารหวานคาว มาถวายทุกที หลวงปู่กล่าวจบก็หัวเราะชอบใจ

นายบอลคือพ่อค้าขายหมากพลู ปูนแห้ง สีผึ้ง มีฐานะค่อนข้างยากจน แต่กำลังจะตั้งตัว ตระเวนขายของตามตลาดนัด ทุกวันพฤหัสบดี มีตลาดนัดที่วัดของหลวงปู่ หลวงปู่ลงมาบิณฑบาต ตามปกติ เห็นว่านายบอลมีความขยันขันแข็ง และทุกนัดก็จะนำข้าวปลาอาหาร และหมากพลูมาถวายหลวงปู่เป็นประจำ

หลวงปู่จึงเอ่ยปากถามนายบอลว่า “ไอ้บอล ขยันแบบนี้มึงอยากรวยไหมวะ” นายบอลตอบว่า “ผมอยากรวยครับ” หลวงปู่ถามต่อ “มึงอยากรวยไปไหน รวยแล้วมึงจะทำอะไรวะ” นายบอลตอบว่า “ผมจะนำเงินไปเลี้ยงพ่อแม่ให้สุขสบายพร้อมจะได้ทำบุญเยอะๆ จะได้มีความสุขกายสบายใจครับหลวงปู่” หลวงปู่ท่านก็ยิ้มชอบใจตอบว่า “มึงคิดดี มึงลองซื้อหวยดูดิ เผื่อจะถูกหวยรางวัลที่หนึ่งโว้ย”

แต่นายบอลไม่กล้าซื้อเพราะเป็นคนตระหนี่มัธยัสถ์อดออม จนกระทั้งวันหวยออกตรงกับวันพฤหัสบดีเป็นวันตลาดนัด นายบอลก็มาขายของตามปกติ หลวงปู่ก็เดินยิ้มบอกไปว่า “ถ้ามึงไม่มีเงินซื้อลองยืมนางขาวสัก 40 บาท”

ล็อตเตอรี่สมัยนั้นราคา 40 บาท นางขาวคือแม่ค้าขายหมูประจำตลาดนัด ผู้ชอบเสี่ยงหวยเป็นชีวิตจิตใจ นายบอลยิ้มและตอบรับหลวงปู่ ผมก็มีเงินครับ แต่ผมเสียดายครับ นายบอลก็เลยนำเงินมาซื้อหวย 1ใบ เมื่อหวยออก นายบอลตรวจดูก็ถูกรางวัลย์ที่ 1 นายบอลดีใจมาก มากราบหลวงปู่นำเงินมาทำบุญ ส่วนเงินที่เหลือนำมาทำทุน ภายหลังต่อมาก็ร่ำรวย เรียกกันว่าเสี่ยบอล

หลังจากเสี่ยบอลถูกรางวัลที่ 1 ก็มีผู้คนมาหาหลวงปู่กันมากมาย รวมทั้งนางขาวก็ไม่ละความพยายาม นางขาวเป็นคนเซ้าซี้แต่ก็เป็นคนใจบุญที่ชอบหวยมาก ก็พูดประชดหลวงปู่ว่า ถ้าหลวงปู่เก่งจริงก็ต้องบอกหวยฉันบ้างเหมือนไอ้บอล

หลวงปู่ตอบว่า มันแล้วแต่กรรมบุญ หลวงปู่ท่านลำคาญเห็นนางขาวไม่ละความพยายาม ท่านก็บอก กูจะบอกให้ก็ได้ แต่งวดเดียว มึงไม่ถูกห้ามด่ากูนะ นางขาวได้ยินอย่างนั้นก็หัวเราะชอบใจ ไม่เป็นไรเจ้าคะหลวงปู่ ขอให้บอก หลวงปู่ท่านก็ว่า แต่มึงห้ามบอกใครนะ ไปซื้อวันหวยออกก็แล้วกัน หลวงปู่ท่านก็เขียนอะไรใส่ซองและก็มอบให้แก่นางขาว

แต่ก่อนวันหวยออกหลายวันด้วยความเป็นนักเล่นหวยตัวยง ก็พยายามเสาะแสวงหาหวยจากสำนักอื่นอีก จึงลืมหวยที่หลวงปู่ท่านให้ไป พอดีก่อนหวยออกเวลาประมาณ 12.00 นางขาวเห็นที่หน้าซองถวายพระอุปัชฌาย์ก็เลยนึกได้ เปิดออกมาดู หลวงปู่เขียนไว้ว่า 131 มึงไม่ถูกนางขาว

แต่นางขาวซื้อหวยไม่ทัน เพราะเจ้ามือไม่รับ พอหวยออกรางวัลเลขท้ายสามตัว รางวัลที่ 1 นางขาวร้องไห้โฮด้วยความเสียใจ ไปกราบหลวงปู่ ท่านก็บอกว่านางขาวเอ้ย เอ็งก็รวยแล้วไม่เดือดร้อนอะไร เงินเอ็งเยอะก็หมั่นทำบุญกรวดน้ำให้เจ้ากรรมนายเวรบ้าง เพราะเงินเอ็งได้มาจากการขายชีวิตเขา

นางขาวก็ยอมทำบุญโดยดี สองเรื่องนี้ดังทั่ว อ.วัดสิงห์ เลยที่เดียวส่วนวัตถุมงคลเก่าๆ หากเก็บสะสมไว้สักวันก็อาจเหมือนพระสมเด็จวัดระฆังก็ได้

ในชีวิตที่มีความหวังเหมือนแสงสว่างที่จะนำทางเราไปในวันที่ชีวิตมืดมน ลองหากำลังใจจากวัตถุมงคลของหลวงปู่สักชิ้นสองชิ้นเก็บไว้ในชีวิตที่ยากเย็นเพราะพิษเศรษฐกิจยุคลำเค็ญ ยุคที่การเงินไม่เป็นใจ อย่างน้อยกำลังใจที่เราสร้างขึ้นมาก ก็จะอยู่กับเราตลอดไปเหมือนโลกนี้มีสีสีนทุกๆวัน จึงมีข้อเปรียบเทียบ เหมือนกับวัตถุมงคล มันก็คงเป็นมงคล ตลอดไป

ที่มา เวปพลังจิต