2339.เหตุที่ไม่มี…..

เหตุที่ไม่มี…..

อาตมา(หลวงพ่อจรัญ)​ไปพบสามีภรรยาคู่หนึ่งเป็นคนยากจนมาก อยู่ที่อำเภอน้ำหนาว อาชีพปลูกกระหล่ำปลีขาย ทางราชการเขาให้เดือนละ ๒๐๐ บาท เพราะยากจนมาก

ตาแก่อายุ ๘๒ ปี ภรรยาอายุ ๗๖ ปีอยู่กัน​ ๒ คนตายาย ตาก็มองไม่เห็น ตอนนั้นอาตมาจะไปสร้างส้วมให้คณะสงฆ์ เขารีบวิ่งมาหา อาตมาก็จะรีบไปขอนแก่น

อาตมาก็ “เห็นหนอ” ออกมาชัดเลยเดี๋ยวจะต้องให้เงิน ๑๐๐๐ บาท เขาเล่าให้ฟังเป็นกฏแห่งกรรม เขาเล่าว่ามีลูก ๗ คน​ อยู่ที่กรุงเทพ ได้เงินเดือนเป็นหมื่น เงินเดือนมาก ๆ ทุกคน แต่เหตุใดหนอไม่เคยกลับไปช่วยพ่อแม่เลย ไม่เคยไปให้พ่อแม่แม้แต่สตางค์แดงเดียว เพราะเหตุใดเราจะมาเตรียมตัวตอนแก่ได้ไหม

ประวัติศาสตร์ต้องบันทึกไว้ให้ได้ มันเป็นกฏแห่งกรรม​ อย่าไปโทษลูก เพราะตาแก่ยายแก่ไม่ได้​ เตรียมไว้ก่อนในข้อที่ว่า รักลูกคิดปลูกฝังให้ลูกตั้งตนฝึกรีบศึกษา ตาแก่ยายแก่ไม่ได้เตรียมตรงนั้นเลย ลูกต้องไปหากินเองต้องไปเรียนหนังสือเอง ทั้ง ๗ คน เป็นกฏแห่งกรรมของตาแก่เอง

เขาบอกว่าผมอยู่มาร้อยเอ็ดเจ็ดหัวเมือง พ่อแม่เกิดในตระกูลยาจกหาเช้ากินค่ำ ผมเป็นลูกจ้างเขาพอโตขึ้นก็ไปเรียนหนังสือที่วัด อ่านออกเขียนได้ก็ลาพ่อแม่เดินทางต่อไป ไม่ได้กลับไปหาพ่อแม่อีกเลย ไม่เคยให้เงินพ่อแม่ด้วย พ่อแม่ก็ช่วยตัวเอง เดินทางตั้งแต่หนุ่ม ๆ จนแต่งงานกับภรรยา แล้วก็รับจ้างเรื่อยไป

จนกระทั้งมาอยู่อำเภอน้ำหนาวมีลูก ๗ คน​ ลูกก็เรียนวิชาเอง รับจ้างเป็นช่างไม้​ ช่างเหล็ก ช่างเชื่อม อยู่อู่รถ แก้รถยนต์ได้ไม่เคยกลับมาหาพ่อแม่เลย จนพ่ออายุ๘๐ กว่าแล้ว

อาตมาถามว่าพ่อแม่อยู่ที่ไหน​ เคยไปช่วยพ่อแม่ไหม เขาตอบว่า​ ผมก็ไม่ทราบเลย ตั้งแต่ออกจากบ้านมาไม่เคยกลับไปเลย แล้วก็ร้องไห้โฮเลย อาตมาให้ไป
๑๐๐๐ บาท เขากราบแล้วกราบอีก

อาตมา​ บอกว่า โยมไม่ได้เตรียมตัวเลยหรือนี่ จากบ้านเรือนมาก็รุดหน้าไปเรื่อยไม่เคยย้อนกลับมาดูข้างหลังเลย เป็นกฏแห่งกรรมตกลงว่าเป็นกฏแห่งกรรมของตาแก่ ทำให้ตกถึงลูก ลูกไม่เอาเงินมาให้ เพราะ​ ตัวเองก็ไม่เคยให้เงินพ่อแม่เลย ไม่เคยช่วยพ่อแม่​ นี่ชัดเจนมาก ต้องเตรียมตัวตั้งแต่ต้น ไม่ใช่
มาเตรียมตอนแก่

จาก​ เรื่องเล่าเคล้าธรรม​ หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม
หนังสือ”พระคุณแม่พุทธวิธีเตรียมตัวก่อนตาย” หน้า ๒๖-๒๗ (วิริยะ ๑๒๓)