2217.เปรตเด็กน้อยหนุ่มสาว ๔ ตน

*สารพัดธรรม(ทำ)*
“เปรตเด็กน้อยหนุ่มสาว ๔ ตน พ้นมาจากนรก มาขอให้ช่วยเพราะจะได้ไปเกิดแล้ว…แต่เกิดเป็นสัตว์ เพราะไม่มีเสื้อผ้า ไม่มีศีล ไม่ได้ไหว้พระสวดมนต์”

》”อาตมาอยู่วัดปากทางแม่แตง*
วันหนึ่งตอนกลางวัน นั่งฉันน้ำชาอยู่ มีเปรตเด็กน้อยหนุ่มสาว ๔ ตน กำลังเป็นสาว ๑๖ – ๑๗ – ๑๘ ปี ตายตกนัำ เมื่อเดือน ๑๐ ตายไปตกนรกนิดหน่อย พ้นขึ้นมาเป็นเปรตเปลือยกายเสื้อผ้าไม่มี
“ทำไมสูไม่มีเสื้อผ้า”
“เมื่อตอนเป็นมนุษย์ไม่มีความดี”
“ตายแล้วทำไมจึงมารู้จักกู แต่ตอนสูมีชีวิตทำไมไม่มาสู่มาหา”
“คนเฒ่าคนแก่ห้ามไม่ให้มาหา ไม่ให้มาทำบุญ ไม่พร่ำสอนให้รู้จักทาน ศีล ตายแล้วจึงรู้เพราะพระผู้เป็นเจ้ามีแสงสว่างอุ่นเย็นสบายดี”
“แล้วตุ๊หลวงวัดในหมู่บ้านนั้นละสู สูทำไมไม่ไปหา”
“จะไปทำไมพวกนั้นมันเป็นเปรตหนักกว่าพวกข้าฯ”
“สูมาด้วยเหตุอันใด”

“อยากให้ช่วยเหลือ จะได้ไปเกิดแล้ว”
“จะเกิดเป็นอะไร”
“เป็นสัตว์เพราะไม่มีเสื้อผ้า ไม่มีศีล ศีล ๕ ไม่ได้ ศีล ๘ ไม่ได้ ไหว้พระสวดมนต์ไหว้สานะโมไม่เคย”
“ดูตุ๊ เอามือออก อย่าปิดให้ข้าฯ ดูก่อน ของลับของเปรตอย่างพวกสูยังมีอยู่หรือ” เขาก็ไม่ยอมให้ดู ก้มหมูบลง เอามือปิดบนล่าง
แล้วเราก็ว่า “พวกสูเกิดมาแต่ก่อนเก่า เคยทำบุญ เคยไหว้พระ เคยเข้าวัด เคยบำรุงศาสนา เคยทำดีประการต่างๆ ไหม” เขาก็ตอบรับว่าเคย “ได้พระผู้เป็นเจ้านี้แหละเป็นผู้แนะนำพาทำ”
“ทำไมพวกสูลืมไปเสียเล่า”
“เพราะเกิดมาในตระกูลไม่ดี”
“ก็บาปของพวกสู ไม่ใช่หรือ นี่ให้ตั้งใจให้ดี
กูจะสอน เอ้า… ไหว้
เอ้า… กราบ
เอ้า… สมาทานศีล ๕
เอ้า… นึกพุทโธ”
สอนเปรต ๔ ตนนั้นให้ทำตาม เขาตั้งใจดีมาก ใส่ใจทำตาม
สุดท้ายเราก็สอนเมตตา ให้เขาตั้งใจรับเมตตา
สพฺเพ สตฺตา สุขิตา โหนฺตุ สพฺเพ สตฺตา อเวรา โหนตุ
สพฺเพ สตฺตา อพฺยาปชฺฌา โหนฺตุ สพฺเพ สตฺตา อนีฆา โหนฺตุ
สพฺเพ สตฺตา สุขี อตฺตานํ ปริหรนฺตุ

สวดให้เขาอยู่ ๓ รอบ ตั้งใจกำหนดจิตภาวนาช่วยเหลือเขาอีกนาน เกือบ ๑๐ นาที จึงบอกให้เขาไปได้ พอบอกว่าเอาล่ะอานิสงส์ผลบุญของสูเจ้ามีแค่นี้แหละ เขาก็พากันกระโดดออกวิ่งไปให้ห่าง ออกไปถึงประตูวัดตีเคาะสังกะสีป่างๆ ให้สัญญาณ หัวเราะคิกคักไปตามกรรมของเขาต่อไป

เล่นเขาอยู่นาน ขอดูของลับของเขา เขาก็อายไม่ให้ดู นี่เพราะอะไรไม่มีทาน ไม่มีศีล ไม่มีความดีอันใด เกิดผิดตระกูล ผู้เป็นพ่อแม่ก็ไม่สนใจดีชั่ว ไม่ชอบพอกับพระอีสานธุดงค์ ผู้ปู่ย่าตาอุ้ย ก็ไม่บอกไม่สอน ไม่ให้เขาเข้าวัดเข้าวา ตายไปก็ได้รับผลเป็นเปรตมาจากนรก แต่นี่ค่อยยังชั่ว เพราะได้เกิดเร็วเสวยกรรมเก่าไม่เท่าใดก็เกิดใหม่”《
*วัดป่าอาจารย์ตื้อ ในปัจจุบัน

***ขออนุโมทนา ขอขอบคุณเจ้าของภาพและข้อความ ขออนุญาตเผยแผ่เป็นธรรมทานแก่ผู้ที่มีความศรัทธา ข้อความข้างบนนี้เป็นส่วนหนึ่ง จากหนังสือ “ธรรมประวัติ หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ ผู้มากมีบุญ” จัดพิมพ์โดย คณะผู้ศรัทธาในองค์หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ วัดวิเวกวัฒนาราม หมู่ที่ ๙ บ้านห้วยทราย ต.คำชะอี อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร หน้า ๓๘๔ – ๓๘๕ สาธุๆๆ***