อยู่มาวันหนึ่งชาวบ้านศรีสำราญพร้อมด้วยสีกาคนนั้น ได้มาช่วยทำงานที่วัดตามปกติในเวลาบ่าย พระหัดจึงนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาได้ จึงได้เดินดูสีกาคนนั้น