2112.”หนีนรกมาเกิด”
เรื่อง “หนีนรกมาเกิด”
(ธรรมเทศนา หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)
(เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด)
(เมื่อวันที่ ๒๗ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๘)
“อันนี้ก็ยิ่งน่าพิศวงงงงัน ท่านฝันเวลากลางคืน พอตื่นเช้ามาเลยเรียกพระในวัดนั้นองค์ที่เชื่อถือได้เข้ามากระซิบ ทำไมผมถึงฝันอย่างนี้ เณรสมเรานี่ ชี้เลย เณรสมอยู่ในวัดเรานี้มันขโมยหนีมาจากนรก ข้อเปรียบเทียบเหมือนกับว่า พวกที่ติดคุกติดตะราง โทษเบาบางแล้วเขาก็เอาออกไปใช้งานนอกงานนา มันขโมยหนีตอนนั้น ตอนที่เขาปล่อยตัวให้ไปทำงานนั้นงานนี้ เพราะจวนจะออกจากคุกจากตะรางแล้ว อันนี้จะพ้นจากนรกแล้วเขาก็รามือบ้าง มันขโมยหนีจากนรกมาเกิดเป็นมนุษย์ บอกว่าเณรสมนี่น่ะว่างั้น ชี้เลย เราพูดเฉพาะเราเท่านั้น คอยดูเณรนี้นะ ฝันแม่นยำเหลือเกินเมื่อคืนนี้ ยมบาลเขามาหาท่านเมื่อคืนนี้จะเอาเณรนี้ไป ท่านขอบิณฑบาตเขายังไงก็ไม่ได้ การที่เขามานี้เขามาในนามของกรรมเณรเอง เขาว่างั้น ไม่ได้มาด้วยอำนาจบาตรหลวงจากที่ไหน มาด้วยอำนาจแห่งกรรมของเณรนี้เอง เณรนี้ขโมยหนีจากนรกมาเกิดเป็นมนุษย์ แล้วมาบวชเป็นเณรอยู่ในวัดนี้ชื่อสม บอกตัวเลยเทียว ชื่อสม ว่างั้น
พอตื่นเช้าขึ้นมาก็เรียกพระมากระซิบกระซาบ เป็นยังไงถึงเป็นอย่างนี้ เณรนี้ก็ดีๆ อยู่ เขาบอกว่าตอนเย็นวันนี้ ๓ ทุ่มเขาจะมาเอาเณรนี้ นี่ก็จวนเวลาแล้วเณรนี้ก็ปรกติอยู่เป็นยังไง เขาจะมาเอาเณรนี้ไป เณรนี้ขโมยหนีมาจากนรกมาบวช ชื่อเณรสม เราพิจารณาเอา เอา รู้เฉพาะเราเราคอยดูจะเป็นยังไง ความฝันอันนี้ทำไมมันถึงกระเทือนใจเอามากมายเมื่อคืนนี้ แล้วคอยดูเณรสมนี้ ก็พูดกันเฉพาะเท่านั้น พระที่เข้าใจกันได้ คอยดูเณรนี้จะเป็นยังไง ขอบิณฑบาตยังไงเขาก็ไม่ถอย นี้มาปฏิบัติศีลธรรมแล้วก็ให้โอกาสปฏิบัติศีลธรรมต่อไป ไม่ได้กรรมเณรนี้ยังหนักอยู่ ยังอยู่ไม่ได้ ต้องไปเสวยกรรม ขอบิณฑบาตยังไงก็ไม่ได้ ทำยังไงก็ไม่ได้ ทำไมจึงไม่ได้ ขอกันทำไมไม่ได้
ผมมานี้มาในนามของกรรม นั่น ผมไม่ได้มาในนามของผู้ใดผู้หนึ่ง ในนามของกรรมเณรเอง เพราะฉะนั้นจึงอนุญาตไม่ได้เพราะกรรมไม่อนุญาต พระองค์นั้นท่านก็นิ่งเลยยอมรับเขา ก็คอยฟังแต่เหตุเท่านั้น พอ ๒ ทุ่มขึ้นมาเณรเริ่มไม่สบาย ถ่ายท้อง นั่นเห็นไหมล่ะ ๓ ทุ่มเขาบอกว่า ๓ ทุ่มเขาจะมารับเณรนี้ไป บอกชัดเจนเลย รายนี้ก็ทราบกันได้ชัดเจน พอ ๒ ทุ่มเณรเริ่มเจ็บท้องปวดท้องถ่ายท้อง สุดท้ายเป็นเลือดออกมาเลย อ้าว นี่จะไม่ไหวแล้วนี่ จะเข้าเรื่องความฝันนั้นแน่แล้ว ยังไงก็ เอ้า เตือนเณรมันหมดหวังแล้วแหละ เตือนเณร เณรนี้มาก็มาด้วยบาปด้วยกรรม มา บุญก็มากรรมก็มาด้วยกัน บุญคือขโมยมาบวชก็เป็นบุญ ส่วนขโมยนั้นเป็นกรรมยังไม่หมดโทษขโมยมา เณรนี้จะต้องได้เสวยทั้งบาปทั้งบุญนั้นแหละ
เณรให้ตายไปด้วยความสงบใจนะ อย่าปล่อยพุทโธ ท่านสอนพุทโธให้นะ เอ้าจะเป็นยังไงมองดูแล้วมันอ่อนลงๆ ถ่ายเป็นเลือดออกมา คำฝันนั้นแม่นยำแล้ว จวนจะเข้าถึงร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว แล้วก็สอนเณรนั้นด้วยความสงบ และเณรนี้ก็ตายด้วยความสงบเหมือนกันนะ เพราะท่านสอนอรรถสอนธรรมเต็มเม็ดเต็มหน่วย ให้เณรเชื่อบุญเชื่อกรรม นี่แหละบุญกรรมเป็นอย่างนี้แหละให้ดูเอา ใครเห็นไม่เห็นก็ตามบุญกรรมของเจ้าของ หากเห็นเจ้าของรู้เจ้าของเอง บังคับเจ้าของเอง ให้เณรเชื่อตัวเอง แล้วให้เชื่อพุทโธ ให้ตายกับพุทโธ ลมหายใจขาดขาดกับพุทโธนะ เณรเวลาจะไปก็ไปด้วยความสงบจริงๆ สงบเงียบไปเลยนั่น ก็ไปกับพุทโธ
นี่ละท่านเจ้าคุณองค์นี้คำฝันของท่านแม่นยำมาก มาถึงเณรนี้ละที่ได้เล่าให้ฟังนะ แม่นยำที่สุด ถึงเวลาไปเลยจริงๆ เณรสมอยู่ในวัดเรานี้น่ะ มันดีๆ อยู่นี้ทำไมเป็นยังงี้ นี่ละอำนาจกรรมเรามองไม่เห็น แต่เรื่องสายกรรมสายญาณบันดลบันดาลให้ท่านฝันเห็นก่อนแล้ว เณรนี้จะเป็นอย่างนั้น แล้วก็เป็นอย่างที่ว่า ทั้งวัดไม่ใครรู้ มีแต่ท่านองค์เดียวฝันเป็นอย่างนั้น จึงมากระซิบกัน ความเป็นจริงก็เป็นอย่างที่ว่าร้อยเปอร์เซ็นต์ไปเลย นี่ละอำนาจแห่งกรรมเราไม่เห็น กรรมของตัวเองผู้สร้างมันเห็นเองเป็นเอง บังคับตัวเองทั้งฝ่ายดีฝ่ายชั่ว พากันจดจำให้ดี ให้ไปปฏิบัติ อันนี้เป็นตัวอย่างอันหนึ่งของเณรที่เป็น จะเป็นตัวอย่างสำหรับเราที่กำลังดีดดิ้นอยู่เวลานี้ ให้ดีดดิ้นไปในทางที่ถูกที่ดี ถ้าผิดพลาดแล้วก็จะจมได้ พากันจำเอา..”
ธรรมเทศนา หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
ปรารภถึงคุณธรรมของ หลวงปู่จันทร์ เขมิโย
แห่งวัดศรีเทพประดิษฐาราม. อ.เมือง จ.นครพนม
