2089.”พระอรหันตธาตุพระอานนท์เสด็จ…ให้แก่หลวงปู่ตื้อฯ”
“พระอรหันตธาตุพระอานนท์เสด็จ…ให้แก่หลวงปู่ตื้อฯ”
》ในวันปีใหม่เมืองเหนือ ขณะนั้น หลวงปู่ตื้อ อจลธมฺโม พำนักอยู่วัดป่าดาราภิรมย์ ขณะที่หลวงปู่ทำวัตรเย็นอยู่นั้น จิตระลึกถึงพระอานนท์เถระเจ้า ผู้เป็นพุทธอุปฐาก และเป็นคลังแห่งธรรมะว่า ธรรมอันใดเป็นของดีวิเศษนี้ ทรงไว้ได้สืบต่อมาแต่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและเหล่าบรรดาพระอริยสงฆ์สาวกทั้งหลาย แล้วจิตสงบลง นิ่งนานอยู่หลายชั่วโมง สมาธิถอนมารู้สึกตัวว่านั่งพนมมืออยู่ แล้วสวดมนต์ต่อ
สักพักหนึ่งก็มีวัตถุแบนเรียบเหมือนใบผักหนอก ใหญ่ขนาดเล็บมือ สีใสงามแต่หม่น คล้ายดอกพิกุล ๓ ก้อน ลอยมาหล่นตกมาถูกมือ พร้อมได้ยินเสียงบอกลอยมาตามลมว่า “พระอานนท์พุทธอุปฐาก”
หลวงปู่ตื้อ จึงเก็บรักษาพระธาตุพระอานนท์ไว้กราบไหว้บูชา ต่อมาภายหลังได้สร้างเจดีย์บรรจุไว้ในวัดป่าสามัคคีธรรม (วัดป่าอาจารย์ตื้อ) ปากทางแม่แตง ในอดีตชาติของหลวงปู่ตื้อ ท่านเคยได้บำรุงพระอานนท์ภายหลังจากพระพุทธเจ้าปรินิพพานไปแล้ว หลวงปู่ตื้อยังพูดเป็นปริศนาเอาไว้อีกว่า
“ข้าฯ ได้แต่ของลูกศิษย์ ท่านอาจารย์ลีได้ของอาจารย์ ท่านจามก็ได้ของอาจารย์”
(หมายความว่า หลวงปู่ตื้อได้แต่พระธาตุพระอานนท์ ท่านพระอาจารย์ลีได้พระบรมสารีริกธาตุ แม้ท่านจามก็จะได้พระบรมสารีริกธาตุ)《
***ขออนุโมทนา ขอขอบคุณและขออนุญาตเผยแผ่เป็นธรรมทานแก่ผู้ที่มีความศรัทธา ข้อความข้างบนนี้เป็นส่วนหนึ่ง จากหนังสือ “ประวัติ ท่านพระอาจารย์ตื้อ อจลธมฺโม” มูลนิธิพระสงบ มนสฺสนฺโต ต.หนองกวาง อ.โพธาราม จ.ราชบุรี หน้า ๒๑๓ สาธุๆๆ***
