1744.พระพิราพ อวตารปางหนึ่งของพระศิวะ
พระพิราพ
พระพิราพคืออวตารปางหนึ่งของพระศิวะ เป็นภาคดุของพระศิวะ เป็นภาคที่พระศิวะสำแดงพระองค์เป็นธาตุไฟ พระพิราพหรือพระไภรวะ เป็นภาคที่พระศิวะ อวตารลงมาปราบความชั่วร้ายพระองค์เป็นเจ้าแห่งความตาย หายนะ ภัยสงคราม โรคระบาด
ตำนานที่มาที่แพร่หลายที่สุดเกี่ยวกับพระไภรวะ คือ พระศิวะตัดเศียรที่ห้าของพระพรหมเพราะเหตุที่พระพรหมโกหกว่ารู้ที่สุดแห่งเสาศิวลึงค์ เมื่อพระศิวะตัดเศียรที่ห้าแล้ว ปรากฏว่าสะบัดมืออย่างไรก็ไม่สามารถทำให้เศียรพระพรหมหลุดออกจากมือได้ พระพรหมทูลว่าเหตุเพราะพระพรหมคือพระเป็นเจ้าเช่นกันพระศิวะจึงต้องใช้กรรมไถ่บาปที่ประหารเศียรที่ห้าแห่งพรหม
จากเหตุการณ์นี้พระศิวะจึงลงจากเขาไกรลาสมีสุนัขสีดำนัยตาแดงเป็นผู้ติดตาม จาริกไปในป่าช้า เป็นเจ้าแห่งภูติผี มีเขี้ยวที่มุมปาก สำแดงตนเป็นจอมภูติอยู่ในรูปแห่งยักษ์ เป็นเจ้าแห่งป่าช้า ความตายและความน่ากลัวทุกอย่าง
พระศิวะที่เรียกว่าพระพิราพหรือไภรวะยังมีปางต่างๆอีกหลายปาง อาจารย์มัทนี รัตนิน กล่าวว่าในอินเดียตอนใต้ยังมีปางแปลกๆเช่นครึ่งหนึ่งเป็นสุริยะเทพอีกครึ่งหนึ่งเป็นไภรวะ อันเป็นการแสดงความเป็นจ้าวแห่งอาทิตย์อัสดงหรือจ้าวแห่งรัตติกาล
หลักปรัชญาของพระพิราพหรือพระไภรวะคือการแสดงถึงสภาวะความตายความสิ้นสุดอันเป็นจุดเริ่มต้นของการเกิดหรือเริ่มใหม่อีกครั้ง เป็นสัจจะของวัฏจักรที่เมื่อเริ่มต้นแล้วก็ต้องจบลงและเมื่อจบลงก็พร้อมจะเริ่มต้นใหม่ขึ้นมาอีกหมุนเวียนเช่นนี้ตลอดนิรันดร์กาล
การบูชาพระพิราพหรือพระไภรวะถือว่าพระองค์คือพระผู้ปลดเปลื้องบาปออกให้ เป็นพระผู้ขจัดปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายขุ่นมัวทั้งปวง พระองค์คือผู้ที่ภูติผีปีศาจเคารพยำเกรง เป็นพระผู้ทำลายซึ่งอวิชชาคุณไสยมนต์ดำ และยังเป็นผู้ประทานเสน่ห์เมตตาลาภผลอุดมสมบูรณ์อีกด้วย
พระเป็นเจ้าเป็นผู้ที่ประทานชีวิตและความตายนี่คือหลักปรัชญาสำคัญที่อยู่ในองค์พระพิราพเป็นคติ
เตือนใจจงอย่าประมาทนั่นเอง
“ขอคุณครูจงรักษาให้อยู่เย็นเป็นสุข”
Cr.ทิพย์จักร