1403.“หลวงพ่อแช่มกับวิชาบังไพร”

“หลวงพ่อแช่มกับวิชาบังไพร”
เมื่อตอนสมัยตอนสงครามอินโดจีน หลวงพ่อแช่ม วัดตาก้อง มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วประเทศ สมัยนั้นการเดินทางไปที่วัดตาก้องเป็นเรื่องยากลำบากมาก แต่คนก็ยังขวนขวายดิ้นรนไปหาท่านจนได้ มีคนไปนมัสการท่านมิได้ขาด เช่นเดียวกันกับพระเจิม เป็นพระลูกวัดวัดสะพานสูง ก็อยากไปนมัสการท่าน จึงชวนเพื่อนพระอีกสององค์ เดินทางไปหาท่าน โดยวิธีนั่งเรือเมล์ไปกรุงเทพ แล้วไปต่อรถไฟที่วงเวียนใหญ่ไปนครปฐม

เมื่อถึงสถานีรถไฟนครปฐม ก็ต้องใช้วิธีเดินเท้าไปที่วัดท่าน จะเห็นได้ว่าสมัยก่อนการไปหาเกจิอาจารย์องค์หนึ่งเป็นเรื่องที่ยากเย็นยิ่งนัก ต้องมีศรัทธาอย่างแรงกล้าจึงไปกราบนมัสการได้ ไม่เหมือนสมัยนี้ถ้าออกแต่เช้า อาจไปกราบเกจิได้ถึงเก้าหรือสิบองค์ คณะของพระเจิมเดินทางไปถึงวัดประมาณบ่ายแก่ๆ เห็นมีแขกมาหาท่านมาก เลยปรึกษากันว่าเราไปหาที่พักก่อนแล้วหัวค่ำค่อยมาหาท่าน พอหัวค่ำก็เดินมากุฏิท่าน เกิดเหตุอัศจรรย์ขึ้น ปรากฏว่าหากุฏิท่านไม่เจอ มองไปทางไหนมีแต่ท้องนาว่างเปล่า ก็ถามกันไปถามกันมาว่า เดินมาผิดทางหรือเปล่า ก็ตอบเป็นเสียงเดียวกันไม่ผิดทาง เดินหากันจนเหงื่อเปียกจีวรก็หาไม่เจอ พอเหนื่อยจนนั่งพักกันก่อน ก็ได้ยินเสียงหลวงพ่อทักมาว่า “ใครหละ มีธุระอะไร”

พอหันไปมองก็เห็นหลวงพ่อแช่ม ถือตะเกียงห่างแค่๒๐เมตร ทำให้ทั้งสามองค์งงเป็นไก่ตาแตก กุฏิอยู่ตรงนี้เอง เมื่อกี้ทำไมมองไม่เห็น ที่ทำให้พระสามองค์มองไม่เห็นกุฏิท่าน เข้าใจว่าท่านคงใช้วิชาบังไพร เพราะท่านไม่ถูกกับเจ้าอาวาส แล้วคนละแวกวัดตาก้อง ส่วนมากก็เป็นญาติกับเจ้าอาวาส ท่านคงทำกันไว้ไม่ให้คนมาทำอะไร เพราะจะเป็นเวรเป็นกรรมแก่คนผู้นั้น เมื่อเข้ามากุฏิท่านก็สอบถามว่ามาจากที่ไหน

พวกพระเจิมก็บอกว่ามาจากวัดสะพานสูง ท่านก็ว่าเฮ้ยมาทำไมท่านกลิ่นก็เก่ง พระเจิมจึงหยิบแผ่นทองแดงที่เตรียมมาให้ท่านลงตะกรุดให้ ท่านก็เมตตาลงให้ แต่วิธีลงของท่านทำให้พระเจิมหมดศรัทธาเลย ก็ท่านเล่นลงไปคุยไป แล้วให้พระเจิมม้วนเองอีก พอถึงตอนเช้าท่านก็ว่าท่านจะเดินไปส่งที่สถานี เดินกันไปคุยกันไป เรื่องอัศจรรย์เกิดขึ้นอีก เดินแป๊บเดียวถึงสถานี ทำให้คณะพระเจิมงงอีก ตอนไปเดินกันตั้งนานกว่าจะถึง ทำไมขากลับเดินแป๊บเดียวก็ถึง

ตามความคิดเห็นของผู้เขียนว่าท่านต้องย่นระยะทางแน่นอน เมื่อกลับมาถึงวัดพระเจิมประกาศแจกตะกรุด แจกไปหมดไม่เหลือซักดอก ตอนหลังผู้ที่รับไป ไปมีประสบการณ์ถูกฟันไม่เข้า ถูกยิงไม่ออก ตอนหลังมีคนได้ยินพระเจิมบ่นเสียดาย เห็นท่านลงอย่างนั้นไม่นึกจะขลัง กลับศักดิ์สิทธิ์ยิ่งนัก

ขอบคุณข้อมูลดีๆจาก ศิษย์สายวัดสะพานสูง