1325. อาถรรพ์ตะพาบวัดสะพานสูง

สมัยหลวงปู่เอียมยังมีชีวิตอยู่ ท่านจะขุดบ่อไว้ตรงข้างคลอง เรียกว่าบ่อเต่า จะมีเต่ากับตะพาบอยู่หลายตัว คนส่วนมากจะกลัว ไม่กล้ามาดักตะพาบ หรือตกปลาหน้าวัด ซึ่งถือว่าเป็นเขตอภัยทาน แต่ก็ยังมีคนพิเรนทร์อยากลองดี มาแอบตกปลาหน้าวัดบ้าง แอบดักตะพาบบ้าง แต่เมื่อเอาไปทำอาหารแล้ว คนที่กินเข้าไป ก็จะเกิดอาถรรพ์ ถ่ายท้องไม่หยุดบ้าง อาเจียนจนจะเจียนตายบ้าง จึงทำให้คนเข็ดขยาดไม่กล้ามาลัก

แต่ก็มีคนแถววัด รู้เรื่องดี กลัวก็กลัวแต่ก็อยากทำ ได้แอบไปตกตะพาบมา จับมาเชือดคอ เลาะเชิงตะพาบ มาทำแกงเผ็ดกับใบมะดัน แต่เนื่องจากกลัวอาถรรพ์ตรงนั้น จึงนึกอุบายว่า นำไปถวายหลวงปู่เอี่ยม คงไม่โดนอาถรรพ์แน่ พอถึงเวลาฉันเพล หลวงปู่เอี่ยมนั่งล้อมวงฉันกับพระลูกวัด พอท่านตักไปที่แกงตะพาบ ท่านถือช้อนค้างไว้ ทำจมูกฟืดฟัดๆ แล้วก็พูดว่า”นี่มันตะพาบวัดเรานี่หน่า ทุกท่านอย่าฉันนะ บ้านนี้สงสัยจมูกมันจะไม่ค่อยดี กล้านำของอย่างนี้มาถวายพระ”

ต่อมาไม่นาน บ้านนั้นทั้งบ้านที่กินตะพาบเข้าไป เกิดโรคประหลาดที่จมูก ไปรักษาอย่างไรก็ไม่หาย หมดเงินหมดทองไปตั้งมาก ก็ไม่ดีขึ้น จนคนทั้งบ้านจมูกโหว่หมด ด้วยกรรมอันนั้น ทำให้คนในบ้านนี้เมื่อออกไปข้างนอก พอมีคนเห็น คนก็จับกลุ่มว่าที่เป็นอย่างนี้เพราะ ไปลองดีหลวงปู่ ทำให้เกิดความอับอาย จนต้องย้ายบ้านหนีไปอยู่ที่อื่น

อาถรรพ์ของวัดสะพานสูง แม้หลวงปู่เอี่ยมท่านจะสิ้นไปนานแล้ว แต่ความอาถรรพ์นั้นยังคงอยู่ สมัยหลวงพ่อทองสุขเป็นเจ้าอาวาส มีเด็กวัดคนหนึ่ง ตกดึกเกิดหิวขึ้นมา ได้ไปเอาไข่ไก่วัดมาต้มกิน พอตอนเช้าเกิดเรื่องเลย เกิดเป็นขี้กลากขี้เกลื้อนขึ้นทั้งตัว พระเล็กจึงให้เงินให้เงินเด็กไปซื้อยามาทา ทายาไปสามวันแล้วก็ยังไม่หาย

พระเล็กเอะใจ จึงเรียกเด็กมาถามว่า”มึงไปเอาไข่ไก่วัดมากินใช่ไหม” เด็กก็ยอมรับเอามากินจริง พระเล็กจึงว่าต่อ”ถ้าอย่างนั้นมึงทายาอะไรก็ไม่หาย ต่อให้ยาเทวดาก็ไม่หาย มึงไปจุดธูปเทียนขอสมาหลวงปู่ที่หน้าโบสถ์ แล้วเอาขี้ธูปผสมกับน้ำมนต์ทา กูรับรองว่าหาย”พระเล็กท่านพูดอย่างมั่นใจ พอเด็กไปทำตามที่พระแนะนำ พอตอนเช้าที่เป็นขี้กลากขี้เกลื้อนหายหมดเลย

ข้อขอบคุณข้อมูลดีๆจาก : ตำนานอาถรรพ์ เรื่องเล่า ลี้ลับ