1267. โยมบิดา หลวงปู่แหวน สิ้นอายุขัย เลยมาในนิมิต “หลวงปู่” เพื่อบอกลาครั้งสุดท้าย !!!

หลวงปู่แหวน สุจิณโณ เกิดในตระกูลของช่างตีเหล็ก พอท่านมีอายุ ได้ประมาณ ๕ ขวบเศษ โยมมารดาของท่านก็ล้มป่วย แม้จะได้รับการดูแลเยียวยารักษาเป็นอย่างดีจากสามี แต่อาการของท่านก็มีแต่ทรงกับทรุด

ในที่สุดเมื่อท่านรู้ตัวว่า คงจะไม่รอดชีวิตไปได้แน่แล้วท่านจึงได้เรียกหลวงปู่แหวน เข้าไปใกล้ แล้วกล่าวความฝากฝังเอาไว้ว่า ลูกเอํย…แม่ยินดีต่อลูก สมบัติใด ๆ ในโลกนี้ล้วน กี่โกฎก็ตามแม่ไม่ยินดี แม่จะยินดีมากถ้าลูกจะบวชให้แม่ เมื่อลูกบวชแล้วก็ให้ตายกับผ้าเหลือง ไม่ต้องสึกออกมา มีลูกมีเมียนะ… หลวงปู่แหวนพยักหน้า รับคำ นับแต่วันนั้นหลวงปู่แหวนก็ไม่เคยผิดสัญญากับโยมมารดาอีกเลย

ครั้งหนึ่ง หลวงปู่แหวนเล่าว่า ในปีที่ท่านจำพรรษาอยู่ที่แม่ฮ่องสอนนั้น วันหนึ่ง ขณะที่กำลังทำความเพียรอยู่นั้น นิมิตไปว่า ได้เห็นโยมบิดา สวมเสื้อผ้าใหม่ทั้งชุด เข้ามาหาท่าน

หลวงปู่ จึงถอยจิตออกมาพิจารณาดูว่า จะมีอะไรเกิดขึ้น ก็เกิดความรู้ว่า ถ้าเห็นคนใส่เสื้อผ้า ใหม่ ก็หมายความว่า เขาน่าจะตาย และโยมบิดาของท่านก็น่าจะสิ้นอายุขัย แล้วมาให้หลวงปู่เห็นในนิมิต เพื่อเป็นการบอกลา

หลวงปู่ได้สำรวมจิต ตั้งสัจจาธิษฐาน รวบรวมบุญกุศลที่ท่านบำเพ็ญมาทั้งหมด อุทิศตรงให้กับโยมบิดา

ทันใดนั้น ปรากฏมีแสงพุ่งตรงมาทางที่ท่านนั่งอยู่ แล้วลอยมาอยู่เสมอยอดไม้ แล้วลอยต่ำ ลงมาที่พื้นเบื้องหน้าของท่าน กลายเป็นภาพของโยมบิดา นั่งประณมมืออยู่ พร้อมกับกล่าวว่า “โยมพ่อ จะมาลา”

หลวงปู่กำหนดจิตถามไปว่า “โยมพ่อตายแล้วหรือ แล้วโยมพ่อจะไปไหน”

ภาพโยมพ่อชี้มือไปทางประเทศพม่า

เมื่อหลวงปู่ แน่ใจว่าโยมบิดาของท่านสิ้นแล้ว ท่านก็กำหนดจิต อุทิศบุญกุศลให้อีกครั้งหนึ่ง ภาพนั้นก็หายไป

อยู่ต่อมาอีกวันหนึ่ง เมื่อหลวงปู่เข้าที่ภาวนาแล้ว ท่านได้อธิษฐานส่งจิตไปถึงโยมมารดา ก็ ปรากฏเป็นภาพโยมมารดามาในนิมิตและกล่าวว่า “ลูกไม่ต้องห่วงแม่หรอก แม่อยู่สุขสบายดี”

โยมมารดาชี้ที่ให้ดูที่อยู่ ปรากฏว่าเป็นที่อยู่อันน่ารื่นรมย์

ตั้งแต่นั้นมา หลวงปู่ไม่เคยคิดเป็นห่วงโยมทั้งสองเลย เพราะท่านทั้งสองมีคติที่เป็นสุขแล้ว

อ้างอิงข้อมูลจาก – หนังสือโครงการหนังสือบูรพาจารย์ เล่ม ๓ เรียบเรียงโดยรศ.ดร.ปฐม -รศ.ภัทรา นิคมานนท์

error: ถ้าจะก๊อปกรุณาให้เครดิตท่านเจ้าของบทความ
%d bloggers like this: