3631. นางหมีพิศดาร (ไพฑูรย์ พันธุ์เชื้องาม)
จังหวัดตากเป็นชายแดนติดต่อกับประเทศพม่า พม่ามักจะมาปักป้ายยกกองทัพมารุกรานไทยเป็นการข่มขวัญไทยตลอดมาตั้งแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยามาถึงกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้นๆ บริเวณจังหวัดมีเนื้อที่ 15,608,942 ตารางกิโลเมตรมีทั้งที่ราบ ป่าทึบ ป่าโปร่ง ภูเขา ภูเขาสูงที่สุดในจังหวัดตากชื่อภูเขาม่องกระจุ สูง 1,963,98ตารางกิโลเมตรมีแม่น้ำปิงยาว 140 กิโลเมตร
ย้อนหลังไปถึง พ.ศ. 2462 จังหวัดตากเป็นที่อยู่ของชาวเงี้ยว พม่า กะเหรี่ยงว้า มูเซอ ขมุ จีนฮ่อ ผีตองเหลือง อยู่กันด้วยความรักความสามัคคีเผ่าหนึ่งมีหัวหน้าให้ความดูแลทุกข์สุขของลูกน้องอย่างมีความสุขจังหวัดตากมีความเจริญช้างหาง่ายช้างเป็นสัตว์ที่มีมากมายที่สุดชาวป่าชาวเขามีประจำทุกเผ่าเผ่าละ 2-3 เชือกมีไว้เพื่อเอาไว้รับจ้างโค่นต้นไม้ ลากซุง บรรทุกของหนักข้ามจังหวัดไปแม่สอด อุตรดิตถ์ กำแพงเพชร สุโขทัย
ระหว่างตอนนี้ตากยังไม่มีตลาดส่วนการซื้อขายอาหารสดอาหารแห้งพวกชาวป่าหลายเผ่าฯ เผ่าหนึ่งหากินไม่เหมือนกันบางเผ่าก็เป็นพราน บางเผ่าก็ค้าฝิ่นปลูกกัญชา บางเผ่าก็หายยาสมุนไพรมาขายที่หาดทราย ซึ่งเป็นตลาดนัดใครมีอะไรก็เอามาแลกเปลี่ยนมีเนื้อกระทิง กระต่าย กระจง แย้ อึ่ง กบ ขายกันจนเที่ยงขายหมดแล้ว พรุ่งนี้เช้าก็มาใหม่ บางเผ่าก็มีหนังเสือหนังหมีดีเสือดีหมีมาขาย
ตากมีภูเขาล้อมรอบสูงใหญ่สลับซับซ้อนสูงเยี่ยมเทียมเมฆเช้าตื่นขึ้นมามองข้างหน้าไม่เห็นภูเขาที่ล้อมรอบเมืองมีแต่หมอกลอยปกคลุมภูเขาไปหมด 8 โมงเช้าพระอาทิตย์ขึ้นจึงจะแลเห็นภูเขาภายในภูเขาแต่ละลูกมีสัตว์ชุกชุมมีช้างเสือโคร่ง หมีควาย หมีหมา หมีคน วัวกระทิง ส่วนเก้ง กวาง สมันจะไม่อยู่ร่วมกับพวกสัตว์ร้าย
สัตว์บางจำพวกเช่น หมีคนชอบอาศัยอยู่บนภูเขาสูงทำบ้านช่องอยู่ตามหลืบถ้ำซอกเขา เพื่อความปลอดภัยของพวกมัน ป่าลึกป่าดงดิบสัตว์ชุกชุมก็จริงแต่สมัยโน้นไม่มีใครกล้าหาญชาญชัยไปล่า เพราะหนาวจัดภูเขาก็สูง ป่ายิ่งลึกยิ่งหนาวภูเขาเช่นเดียวกัน ยิ่งสูงก็ยิ่งหนาว พรานเป็นที่เหยื่อเสือพวกสัตว์ร้ายก็มาก
ข้าพเจ้าขอพูดถึงภูเขาม่องกระจุ เป็นภูเขาที่สูงถ้ายืนอยู่บนยอดเขาจะเห็นวัวควายตัวเท่ากับสุนัข เห็นช่องท้องนาเท่ากับวงบ่อหุ้นกว่าจะขึ้นไปถึงเขาผ่านถ้ำ เหว ลำธาร บนเขายังมีต้นไม้สูงอายุหลายร้อยหลายพันปีเขานี้เป็นที่อาศัยของหมีคน หมีคนนี้จะกิน นั่ง นอน เดินเหมือนคนเป็นสัตว์ที่แสนรู้ หมีคนนี้พวกพรานจะไม่ค่อยทำร้ายเพราะเป็นสัตว์ที่ไม่เป็นศัตรูกับคนนอกจากคนจะไปข่มเหงรังแกมันก่อนนั่นแหละพวกมันจึงจะติดตามถึงบ้านเอาตายเลย
ข้าพเจ้าเคยเห็นที่นายอำเภอซื้อมาจากพวกพรานตั้งแต่ตัวเล็กๆเห็นมันเอานมให้ลูกกินเหมือนคนเห็นแล้วน่ารักน่าเอ็นดู อาหารที่มันกินเป็นผลไม้ทุกชนิดและที่ชอบมากคือผึ้ง ผึ้งที่ก่อรังไว้บนต้นไม้จะสูงแค่ไหนมันก็เอามากินจนได้
นายสมวงศ์ อินทรสวัสดิ์เป็นข้าราชการกรมป่าไม้ได้เดินทางป่ามากับพวกข้าราชการซึ่งเป็นข้าราชการทำงานกรมป่าไม้ด้วยกันมาสำรวจต้นไม้ในป่าตามหน้าที่นายสมวงศ์เดินทางมากับเจ้าพนักงานพวกเดียวกันรวม5คนด้วยกันกำลังสำรวจต้นไม้พบช้างป่าตกมันขับไล่จะทำร้าย
พวกทั้ง 5 คนหนีเอาตัวรอดตัวใครตัวมันนายสมวงศ์หลงป่าหลงทิศทางกลางคืนก็ไม่รู้จะไปพักที่ไหน ก็ขึ้นเขาม่องกระจุไปพักอยู่ในซอกเขาเป็นถ้ำพอตื่นเช้าขึ้นมาตั้งใจจะเดินทางกลับระหว่างออกจากถ้ำซอกเขาเห็นหมีคน 2 ตัวเดินมาเหมือนคนนายสมวงศ์ตกใจกลัวด้วยความกลัวตายกลัวหมีป่าจะทำร้าย ตลึงงกงันวิ่งหนีอย่างสุดแรงเกิด
หมีอีกตัววิ่งตามนายสมวงศ์ นายสมวงศ์หนีไม่พ้นแล้วมันก็จับนายสมวงศ์ด้วยมือซ้ายจับไหล่ด้วยมือขวาแล้วก็พานายสมวงศ์ไปไว้ในถ้ำนายสมวงศ์ก็ไปตามมันจูงไปมันไม่กัดไม่ตบขนาดมันจับหัวไหล่เบาๆ ถูกเล็บมันหัวไหล่ยังเลือดออกซิบๆ เมื่อเดินตามมาจนถึงเชิงผามีถ้ำที่นอนเป็นซุ้มไม้ พอมันเอานายสมวงศ์นั่งในที่นอนมันมีใบไม้ กิ่งไม้ รองนั่งรองนอน ที่ตรงนั้นสะอาดรู้สึกเหม็นสาปกลิ่นหมีและกลิ่นอุจจาระ
นายสมวงศ์หิวน้ำเห็นน้ำอยู่ในกระบอกแขวนอยู่ เห็นน้ำหยดไหลติ่งๆก็มองไปที่กระบอกน้ำหมีมันรู้มันแยกเขี้ยว กางเล็บและเอากระบอกน้ำมาให้นายสมวงศ์กินและก่อนที่ตัวเดิมจะเดินหายไป ตัวใหม่มานั่งเฝ้าอยู่หน้าถ้ำประมาณ 1 ชั่วโมงหมีคนตัวแรกก็หอบผลไม้ป่าและรังผึ้งเอามาจากไหนก็ไม่รู้มาวางไว้ที่ตรงหน้านายสมวงศ์
สมวงศ์ก็กินผลไม้ มีลูกมะไฟ ชํามะเรียง ลูกตะขบ ลูกตับเต่า มะพร้าว มันหอบมาเหมือนคน กินอิ่มแล้วมันไม่ไปไหนสัญชาตญาณมันรู้มันจับไหล่นายสมวงศ์พาเดินมาที่ลำธารนายสมวงศ์ก็กินน้ำ ลูบหน้าเสร็จเรียบร้อยก็หันกลับมาที่เดิม
พระอาทิตย์ตกดินความหนาวเข้ามาจับหัวใจร่างกายของนายสมวงศ์สั่นสะเทิ้มมีเสื้อชุดเครื่องแบบหลวงอยู่ชุดเดียว นายสมวงศ์นึกว่ามันจะเอานายสมวงศ์ไปไหน พอพระอาทิตย์ตกดินมืดโพล้เพล้ นอนเอาหัวหนุนท่อนไม้ยังไม่ทันหลับสนิท ลืมตาขึ้นมาเห็นหมีอยู่หน้าถ้ำ 1 ตัว
สักครู่หนึ่งหมีตัวแรกเดินมาหานายสมวงศ์ตัวที่ยืนอยู่หน้าถ้ำหายไป หมีตัวแรกมาถึงมันจับไหล่ให้ตื่นพร้อมกับหิ้วปลาตัวใหญ่มาทิ้งไว้ข้างๆตัวนายสมวงศ์แล้วหมีก็นอนหงายเหมือนคนแล้วจับนายสมวงศ์มากอดแสดงความรักใคร่เสน่หา กลัวก็กลัว ขยะแขยง เกลียด อีตอนมันนอนหงายและจับแขนนายสมวงศ์สองข้างดึงมาคร่อมทับตัว แล้วมันจับคอให้ก้มลง
นายสมวงศ์ก็รู้ความหมายเพราะหมีเป็นสัตว์ตัวเมียคิดในใจว่ามันคงไม่ฆ่าเขาในใจนึกหมีมันต้องการให้เขาทำอะไร นายสมวงศ์ก็นึกถึงภาพใบหน้าของผู้หญิงที่เคยผ่านนายสมวงศ์มาแล้วนายสมวงศ์ก็แกะกระดุมกางเกงถอดวางไว้ข้างตัว หมีมันกอดนายสมวงศ์ร่วมเพศกับหมีเป็นที่เรียบร้อย
ในคืนแรกเมื่อสำเร็จกิจแล้วนางหมีก็นอนทำหน้าอย่างไรไม่รู้เพราะเป็นเวลากลางคืน นายสมวงศ์นอนหลับจนสว่างลืมตาขึ้นมาก็เห็นหมีอีกตัวหนึ่งนั่งอยู่บนขอนไม้ จนสายนังหมีตัวแรกได้หอบผลไม้และรังผึ้งที่มีน้ำหวานก็มีที่ไม่มีน้ำหวานก็มี นายสมวงศ์มีไม้ขีดติดตัวไป 1 กล่องใช้เผากิ่งไม้แห้งมาก่อไฟให้ติดก็เผาปลาที่มันเอามาให้
หมีตัวที่เฝ้าอยู่หน้าถ้ำเห็นจุดไฟก็มองดูกินอิ่มแล้วมันก็พาไปที่ลำธาร ประมาณ 3-4 วัน อีนังหมีตัวแรกมาจับไหล่นายสมวงศ์ เหมือนเมื่อครั้งแรกเป็นที่เรียบร้อยนายสมวงศ์ก็สนองประสงค์ให้นางหมีทุกครั้ง ของกินมีมากมายเวลามันมองดูนายสมวงศ์ดวงตาของนางหมีมีแววอ่อนโยนเป็นแววลักษณะมิตร
พวกเจ้าพนักงาน 4 คนหลังจากกลับบ้านได้แล้วยังขาดนายสมวงศ์อยู่ จึงตามมาดูที่บ้านนายสมวงศ์ก็ไม่พบตัวพบแต่ลูกเมียไม่รู้ว่าไปไหนไปแจ้งความให้ผู้ใหญ่บ้านกำนันทราบกำนันกับผู้ใหญ่บ้านก็เกณฑ์ชาวบ้านถือหอกอาวุธมีดอาวุธปืนติดตามค้นหาตามป่าตามเขาก็ไม่พบ ซากศพก็ไม่พบ อ่อนใจเข้าใจว่า สัตว์ร้ายเอาไปกินเสียแล้ว
1 ปีเศษที่นายสมวงศ์ อยู่กับนางหมีพอดีทางบริษัทบอมเบเบอร์ม่าเป็นบริษัทป่าไม้ สัมปทานเขตซึ่งอยู่ในเขตภูเขาม่องกระจุ บริษัทฝรั่งมาตั้งกองโค่นต้นไม้เอาช้างลากต้นไม้ที่ตัดเสียงเอกเกริกโกลาหลเสียงเลื่อยเสียงขวานกระทบต้นไม้ดังโป้งป้างโป้กเป้ก นายสมวงศ์จึงเดินมาบนภูเขาเห็นคนมากมายนายสมวงศ์จึงจัดการเอาปากกาเขียนจดหมายฉีกสมุดพกแล้วก็พันก้อนหินโยนจากข้างบนลงมาข้างล่าง
คนงานมีหลายสิบคนอีกวันหนึ่งลุงแถม เกษแก้วอยู่กองช้าง บริษัทฝรั่งจ้างมาขนไม้ที่ตัดแล้วเอาไปไว้ริมฝั่งแม่น้ำปิง เพื่อรอเจาะจมูกซุง ต้นไม้ที่ถูกเจาะก็จะเป็นซุง พอน้ำเดือน 12 มาก็ใช้ช้างงัดลงแม่น้ำระหว่างที่ลุงแถมควาญช้างกำลังขนต้นไม้อยู่แลเห็นห่ออะไรหล่นมาจากข้างบนตกมาที่ต้นตองพวงลุงแถมมาแก้ห่ออย่างแข็งแรง
เมื่อแก้พบเห็นกระดาษมีอักษรอ่านดูมีข้อความ กราบพี่น้องที่รักเคารพนับถือผมชื่อสมวงศ์เป็นข้าราชการกรมป่าไม้ผมมากับเพื่อน 4 คนช้างตกมันขับไล่หนีอยู่บนภูเขาม่องกระจุถูกนางหมีบังคับให้เป็นผัวขอให้พี่น้องพาพรรคพวกมาช่วยผมด้วย ผมอยู่บนถ้ำทางทิศตะวันตกขอให้เอาอาวุธปืนมาเพราะมีนางหมีเฝ้าอยู่หน้าถ้ำ เซ็นชื่อสมวงศ์
ลุงแถมนำจดหมายไปให้ญาติพี่น้องเพื่อนฝูงของนายสมวงศ์ พวกกรมป่าไม้และพวกญาติพี่น้องต่างก็เตรียมตัว รุ่งเช้าข้าราชการกรมป่าไม้ก็ช่วยกันติดตามมาถึงเขาม่องกระจุ ตามจดหมายบอกว่าอยู่ถ้ำตะวันตก ต่างก็พากันขึ้นมาบนภูเขาหาดูจนทั่วพบนางหมีที่เฝ้าอยู่หน้าถ้ำนางหมีเห็นคนก็รีบวิ่งหนีจนมาพบนายสมวงศ์อยู่ในชุดคนป่านุ่งใบตองพวง เพราะเสื้อผ้าถูกน้ำฝนขาดเปื่อย ผมหนวดเครายาวรุงรังรูปร่างผอม หัวโต ผิวซีดเหลือง ไม่มีใครบอกแทบจะจำไม่ได้
เมื่อพานายสมวงศ์มาถึงบ้านแล้วนายสมวงศ์ก็ตัดผมโกนหัวเปลี่ยนเครื่องแต่งตัวใหม่ ลูกเมียพี่น้องนำไปให้พระภิกษุวัดเขาแก้วรดน้ำมนต์จนสบายดีเป็นปกติท่านพระครูวัดเขาแก้วพรมน้ำมนต์เพื่อความเป็นสิริมงคลอาจารย์ครูบาเปิ้นถามนายสมวงศ์ว่าได้ยินเสียงเลื่องลือดังถึงเรื่องที่โยมส่งจดหมายมาให้โยมแถมควาญช้างนั้นเรื่องความจริงเป็นมาอย่างไร
นายสมวงศ์ก็พูดให้ฟังดังข้อความที่ข้าพเจ้าได้กล่าวมาแล้ว ต่อไปก็ขออย่าให้โยมไปป่าแถวนี้เพราะเป็นป่าดงดิบ ถ้าฝรั่งไม่ไปตั้งบริษัทโยมจะต้องถูกมันควบคุมขังเอาไว้เป็นจำนวนหลายปี ป่าแถวนี้แม้แต่พรานก็ยังไม่กล้าไปล่า
นายสมวงศ์ตอบว่ากระผมเป็นข้าราชการกรมป่าไม้ที่ที่ไม่มีคนไปผมต้องไปเพราะเป็นหน้าที่ถ้าไม่เช่นนั้นก็ไม่มีเรื่องรายละเอียดของชื่อต้นไม้และภูเขามาเสนอให้ท่านหัวหน้าแผนกควบคุมทราบ มันเป็นความจำเป็นที่ผมเป็นข้าราชการกรมป่าไม้ แม้จะเป็นป่าลึกหรือป่าดงดิบที่มีความโหดเหี้ยมของธรรมชาติและสัตว์ไม้
ท่านอาจารย์ก็บอกว่าอาตมาก็ไม่รู้จะช่วยได้อย่างไรเพราะเป็นหน้าที่ของโยมโดยตรง ข่าวลือทำให้คนงานที่ทำงานอยู่บริษัทฝรั่งตัดต้นไม้อยู่ตีนเขาม่องกระจุต่างก็สร้างที่นอนที่อาศัยอย่างแข็งแรงกลัวนางหมีจะมาลักจับเอาไปเป็นผัว
หลังจากนายสมวงศ์มาอยู่บ้านแล้วนางหมีเฝ้ามาเสมอ เคยมีคนเห็นว่ามันเดินมาในยามดึกประมาณ 7-8 วัน ผู้คนหลับเงียบสงัดนางหมีเห็นหมู่บ้านไหนที่มีคนอยู่ นางหมีก็เดินครวญครางหานายสมวงศ์ตามประสาหมี เดินไปครางไปสว่างแล้วก็กลับปฏิบัติอยู่เช่นนี้ทุกคืนบางคืนมีนักตกเบ็ดมาพบเห็น เห็นแล้วมีความกลัวต่างก็วิ่งหนี แต่นางหมีไม่ทำร้ายใครมันเดินหาตามประสาของมัน
ในคืนวันหนึ่งในยามดึกนายอำเภอกลับจากการตรวจราชการพบหมีในยามวิกาลเกรงความไม่ปลอดภัย กันไว้ดีกว่าแก้ จึงยิงนางหมีล้มลงขาดใจตายน่าสงสารนางหมีที่ไม่มีใครเห็นน้ำใจ นายอำเภอหลังจากยิงนางหมีตายแล้วมารู้เรื่องราวอันแปลกประหลาดพิสดารในเรื่องความรักของนางหมีที่จับนายสมวงศ์เป็นผัว
ซึ่งครั้งแรกตั้งใจจะเอาหนังและดีหมีเก็บไว้ เมื่อมารู้เรื่องราวละเอียดจึงจัดการให้ลูกน้องเอาไปฝังไว้ที่วัด ยังความเศร้าสลดใจมาสู่นายอำเภอและนายสมวงศ์อย่างมาก สงสารนางนี้ผู้มีกรรมที่มาจบชีวิตเพราะต้องการผัวคืนเรื่องนางนี้ได้กับนายสมวงศ์เล่าลือกันไปตลอดภาคเหนือภาคกลางมันเป็นเรื่องแปลกที่เกิดขึ้นกับนางหมีด้วยอารมณ์รักผลสุดท้ายนางหนีก็ตายจากนายสมวงศ์ไปอย่างไม่มีโอกาสได้กลับมาพบผัวอีก
ขอบคุณข้อมูลดีๆจาก : นักเลง โบราณ ตำนานหนังเหนียว
ขอขอบคุณรูปภาพสวยๆจาก : สยองสยาม
นำเสนอโดย : แอพเกจิ – AppGeji
