3630. วิชาสังข์ถ่วงระเบิดน้ำ (ไพฑูรย์ พันธุ์เชื้องาม)
เรือรบหลวงมีชื่อว่าเรือศรีอยุธยาเป็นเรือที่เป็นมิ่งขวัญของชาวไทยที่รัฐบาลไทยได้สั่งต่อจากต่างประเทศมีมูลค่ามหาศาลจนสามารถต่อสำเร็จมาลอยลำเด่นสง่าอยู่ในลำน้ำเจ้าพระยาเรือรบเข้ามาครั้งแรกทางฝ่ายกองราชนาวีเปิดให้ราษฎรชมจอดไว้ที่ท่าเรือราชวรดิษฐ์มีประชาชนนับหมื่นนับพันที่เดินทางมาจากต่างจังหวัดแม้กระทั้งในกรุงเทพฯต่างก็มาชมกันทั่วทุกคน
เห็นความสง่าในเรือนร่างของเรือศรีอยุธยาและเห็นอำนาจมีอิทธิฤทธิ์อยู่ที่อาวุธปืนประจำเรือเป็นสิ่งที่ชาวไทยภูมิใจนักภูมิใจหนส ต่อมาเรือศรีอยุธยาไม่มีโอกาสที่จะได้ดื่มเลือดศัตรูมาเสวยแม่ย่านางเรือก็พอดีทางฝ่ายรัฐบาลเปลี่ยนรูปแบบการปกครอง
จะเนื่องจากเหตุผลประการใดก็เหลือที่จะคำนวณถูกเป็นดวงชะตาของเรือศรีอยุธยาถึงคราวที่จะต้องอับปางมันเป็นเกมส์กีฬาเล่นหมากรุกการเมืองฝ่ายไหนมีอำนาจก็ย่อมเป็นธรรมดาที่จะต้องสั่งบงการสิ่งที่ไม่คิดว่าจะเป็นไปได้แต่ก็เป็นมาแล้ว
โดยเรือศรีอยุธยาถูกลูกระเบิดโดยคำสั่งของผู้มีอำนาจเรือศรีอยุธยาอัปปางมีนายเรือโทวิเชียร มนีฉาย ร.น. ผู้ซึ่งเป็นนายทหารเรือประจำหน้าที่อยู่ในเรือศรีอยุธยาเป็นคนจังหวัดตาก เรือศรีฯที่จมลง นายเรือโทวิเชียรมีสิ่งของอันมีค่าอยู่ในเรือเป็นโกษทองคำบรรจุกระดูกของพ่อซึ่งเอามาบูชาไว้ในเรือ
ได้ใส่ไว้ในตู้เหล็กหน้าห้องต้นหล ใส่กุญแจไว้อย่างแข็งแรงภายใต้โกษทองคำมีพินัยกรรมที่พ่อทำไว้ให้แต่ไม่รู้ว่าในใบพินัยกรรมนั้นจะแบ่งอสังหาริมทรัพย์ที่เคลื่อนที่ได้และคงที่ให้กับลูกคนละเท่าใดเพราะทนายประจำตระกูลบอกว่าพินัยกรรมฉบับนี้นายเรือโทวิเชียรอุปสมบทเมื่อไรเมื่อเป็นพระภิษุสงฆ์เรียบร้อยแล้วก็ให้เปิดพินัยกรรมดูจึงจะรู้ชัดซึ่งข้อความละเอียดตามที่ทนายความบอกไว้
เมื่อโกษทองคำได้จมอยู่ภายในเรือศรีอยุธยาสุดความสามารถที่จะได้สิ่งที่สูญเสียไปกลับคืนมา พี่น้องทุกคนได้นำความไปปรึกษาแม่ทัพเรือเล่าให้ฟังถึงเหตุผลข้อนี้ทางฝ่ายแม่ทัพเรือเห็นใจนายเรือโทวิเชียรจึงแนะนำให้หาประดาน้ำซึ่งอยู่ในกองทัพเรือช่วยกันลงไปงมค้นหา
นายเรือโทวิเชียรก็จัดการจ้างประดาน้ำซึ่งชาวโลกทุกประเทศใช้เครื่องประดาน้ำคู่เคียงไปกับกองทัพเรือมีประโยชน์กับประเทศชาติใหญ่หลวงคุณภาพสามารถที่จะอยู่ในน้ำได้หลายชั่วโมงและสามารถติดไฟส่องหาสิ่งของภายใต้ทะเลได้หมดออกซิเย่นแล้วก็ขึ้นมาใหม่ บรรจุออกซิเย่นสมบูรณ์แล้วก็ลงอีก
นักประดาน้ำทั้ง 4 คนได้รับค่าจ้างเป็นการตอบแทนก็ได้พยายามใช้ความสามารถแหวกว่ายดำลงไปที่เรือศรีอยุธยาโดยมีแผนที่บอกที่อยู่โดยละเอียดประดาน้ำก็ลงมือดำน้ำพยายามเสาะค้นหาสิ่งที่ต้องการเป็นจำนวนถึง 7 วันก็ไม่ได้สิ่งซึ่งประสงค์ หมดความสามารถไม่อาจที่จะสนองประสงค์นายเรือโทวิเชียรได้
เมื่อผิดหวังในสิ่งนี้ หมดทางที่จะได้โกษทองคำมาทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแต่เป็นอนิจจังไม่มีสิ่งใดที่เป็นของแน่นอนสิ่งแวดล้อมต่างๆ ในดวงชะตาของคนมันน่าแปลกประหลาดมหัศจรรย์ที่เหตุการณ์เกิดขึ้นโดยนายเรือโทวิเชียรคิดไม่ถึงว่าสิ่งที่ทอดอาลัยหมดหวังสูญสลายไปแล้วแต่ความหวังยังมีหวังโดยการบัง เอิญหลือเชื่อที่ข้าพเจ้าจะอธิบายกล่าวได้ นอกจากท่านผู้อ่านพิจารณาโดยใช้ดุลยพินิจก็จะพบความสว่าง
นายเรือโทวิเชียรเป็นเด็กจังหวัดตากบ้านอยู่ตำบลระแหงเป็นเพื่อนนักเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกันกับข้าพเจ้าผู้เขียนและอยู่ชั้นเดียวกันตลอดมา พ่อแม่ของเรือโทวิเชียรกับพ่อแม่ของข้าพเจ้ามีความพันธะผูกพันกันมาตั้งแต่บรรพบุรุษเนื่องจากทางอาชีพชีวิตของแต่ละคนเป็นไปตามพรหมลิขิต
นายเรือโทวิเชียรได้เข้ารับราชการทหารกองทัพเรือวาสนาชะตาของข้าพเจ้าตกอยู่ในมุมมืดทางชีวิตจึงแปรสภาพของดวงชะตาข้าพเจ้าถูกโลกประนามว่าเป็นฆาตกรโหดชีวิตเข้าสู่เรือนคุกเรือนตาราง นายเรือโทวิเชียรกลับไปเยี่ยมบ้านเกิดเยี่ยมพ่อเยี่ยมแม่และไปกราบคารวะพ่อแม่ของข้าพเจ้า
เรือโทวิเชียรมาเยี่ยมบ้าน 3 วันก็เตรียมตัวกลับคืนสู่กองทัพเรือพ่อแม่ได้ฝากอาหารหวานคาวมีเนื้อย่าง แย้ กบ อึ่ง ซึ่งแม่ทำเค็มไว้ได้ทอดอย่างดีฝากมาให้ข้าพเจ้ากินในคุกในตาราง ทุกครั้งที่เรือโทวิเชียรมาเยี่ยมพ่อแม่ก็จะถือโอกาสฝากมาให้ข้าพเจ้า
ระหว่างนั้นข้าพเจ้าเป็นนักโทษอยู่ในคุกบางขวางเป็นนักโทษชั้นเยี่ยมอยู่ในคุกประพฤติแต่ความดี ท่านผู้บัญชาการได้แต่งตั้งให้ข้าพเจ้าเป็นผู้ช่วยเหลือเจ้าพนักงาน เป็นพี่เลี้ยงนักโทษประหารในคุก และมีหน้าที่ฝ่ายปราบปรามทรชนที่อยู่ในคุก
วันนี้เป็นวันอาทิตย์เป็นวันเยี่ยมนักโทษเด็ดขาดหน้าประตูคุกเต็มไปด้วยญาติพี่น้องของคนคุกต่างหิ้วอาหารหวานคาวมาฝากคนคุกเวลาประมาณ 11.00 น. มีเจ้าพนักงานรักษาหน้าประตูแดนได้ทำใบเยี่ยมมาเยี่ยมบอกกับข้าพเจ้าว่ามีญาติต่างจังหวัดมาเยี่ยม
ข้าพเจ้าดีใจเพราะจะได้เหยื่อคาวหวานกินจึงรับใบเยี่ยมมาดูเพื่ออยากจะรู้ว่าใครมาเยี่ยมข้าพเจ้าพบชื่อวิเชียรเพื่อนรักซึ่งเป็นเพื่อนที่เคยมาเยี่ยมอยู่เสมอต่างทักทายปราศรัยถามถึงทุกข์สุขซึ่งกันและกันข้าพเจ้าถามว่าเวลานี้เพื่อนไปอยู่เรือลำไหนวิเชียรก็พูดบอกว่าตั้งแต่เรือศรีอยุธยาจมทั้งฉันและญาติพี่น้องทุกคนไม่เป็นอันกินอันนอน
ข้าพเจ้าก็ว่าอย่ากลุ้มไปเลยทุกชีวิตเป็นไปตามดวงชะตาเมื่อเรือลำนี้จมเราก็อยู่ลำอื่นได้สิ่งใดเกิดขึ้นแล้วก็ย่อมจะถูกทำลายเสื่อมสลายไปได้ไม่จำเป็นที่เพื่อนจะต้องกลุ้มวิเชียรเพื่อนข้าพเจ้าก็บอกว่าไม่ได้กลุ้มเรื่องนั้นแล้วเพื่อนข้าพเจ้าก็เล่าเรื่องอย่างละเอียดที่เกิดขึ้นให้ข้าพเจ้าฟังดังได้กล่าวมาแล้ว
ข้าพเจ้าหัวเราะแล้วพูดกับเพื่อนว่าเราอยู่ในนี้เราสามารถจะช่วยเหลือเพื่อนได้ฉันมีเพื่อนอยู่คนหนึ่งเป็นสานุศิษย์หลวงพ่อเดิมวัดหนองโพ มีวิชาสังข์ถ่วงระเบิดน้ำได้ และมีวิชามีอาชีพในทางประดาน้ำโดยรับจ้างงมของที่มีค่าโดยเรือล่มจมหรือมีคนทำของมีค่าตกน้ำก็จ้างเพื่อนของฉันไปงม
ที่เพื่อนฉันอยู่นั้นอยู่ที่แควใหญ่ปากน้ำโพ สองฟากฝั่งมีเรือแพ โป๊ะ เป็นที่อาศัยของราษฎร ถ้าเพื่อนมีความทุกข์ร้อนในเรื่องนี้ฉันจะเขียนจดหมายไปบอกให้เพื่อนช่วยเหลือวิเชียรของข้าพเจ้าก็ดีใจข้าพเจ้าก็บอกที่อยู่ว่าเรือของเพื่อนฉันนั้น หาง่าย จอดอยู่ตรงข้ามกับโรงเลื่อยของท่านเจ้าคุณเผด็จดุลยบดีถามถึงชื่อขวัญ กำเนิดงาม ตั้งแต่ปากคลองแควใหญ่ไปจนถึงท้ายคลองรู้จักดี
วิเชียรจากข้าพเจ้าแล้วก็ถือจดหมายข้าพเจ้าเดินทางมาปากน้ำโพมาหาขวัญกำเนิดงามเพื่อนข้าพเจ้า ไปพบปะพูดจากันเป็นที่เรียบร้อยขวัญเพื่อนข้าพเจ้าก็เดินทางมากรุงเทพฯพักผ่อนอยู่บ้านวิเชียร วิเชียรได้พามาเยี่ยมข้าพเจ้า ข้าพเจ้าก็บอกให้เพื่อนข้าพเจ้าช่วยเหลือวิเชียรด้วยแล้วก็จากกันไป
หลังจากนั้นต่อมาวิเชียรก็นำตัวขวัญขึ้นเรือไปกลางลำน้ำเจ้าพระยาบอกสถานที่เรือศรีอยุธยาจม ขวัญก็ทำการประกอบพิธีโดยวิชาไสยศาสตร์ได้ปลูกศาลเพียงตาอัญเชิญท้าวมหาพรหม อัญเชิญชุมนุมเทวดา อัญเชิญเจ้าสมุทร อัญเชิญแม่ย่านางเรือศรีอยุธยา อัญเชิญพระหลักเมือง พระทรงเมืองมาช่วยในการครั้งนี้ให้เป็นผลสำเร็จ กลิ่นธูปควันเทียน กลิ่นดอกไม้ ไปต้องพระนาสิกสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่ขวัญได้อัญเชิญมาต่างก็พากันมาเป็นประธานในการพิธีที่ขวัญได้อัญเชิญ
ขวัญได้เอาเรือเล็กพายไปกับเรือโทวิเชียรมาที่ปากคลองบางหลวงทอดสมอแล้วขวัญได้ไต่เชือก จุดเทียนระเบิดน้ำ ว่าพระเวทย์สังข์ถ่วงแล้วก็ดำลงสู่ภายใต้ท้องน้ำไต่ลงมาตามเชือกลงมาที่เรือศรีอยุธยาเป็นเวลา 2 ชั่วโมงใช้พระเวทย์สะเดาะกุญแจที่ใส่หีบเหล็กบรรจุโกษทองคำดังกล่าวนำโกษทองคำขึ้นสู่ท้องน้ำมามอบให้นายเรือโทวิเชียร มนีฉายใต้สิ่งของสมประสงค์
นายเรือโทวิเชียรได้จัดการนำพระภิกษุสงฆ์โดยไปนิมนต์ตามอารามต่างๆมาประกอบพิธีเพื่อฉลองโชคชัยความสำเร็จและขอขมาลาโทษวิญญาณของพ่อที่ต้องทำให้วิญญาณอยู่ไม่สงบด้วยความเป็นห่วงลูกและพร้อมกันนี้ขวัญเพื่อนข้าพเจ้าก็ได้จัดโต๊ะนำภาพหลวงพ่อเดิมมาตั้งเป็นเครื่องสักการะบูชาพระคุณที่ได้ช่วยเหลือให้ทำการสิ่งนี้สำเร็จ
พิธีอันนี้เต็มไปด้วยความรื่นเริงมีเหล่าญาติพี่น้อง ตลอดจนเชิญแม่ทัพเรือมาร่วมการกุศลในครั้งนี้ข้าพเจ้าได้รับทราบผลความสำเร็จของเพื่อนทำให้ข้าพเจ้าดีใจชาติก่อนวิเชียรคงเคยช่วยเหลือข้าพเจ้าไว้ชาตินี้จึงได้มีโอกาสช่วยเหลือกันดังเหตุผลปรากฏมาแล้ว
วิชาสังข์ถ่วงระเบิดน้ำ เป็นวิชาที่มีประโยชน์กับผู้ศึกษา สามารถมีอิทธิฤทธิ์สะเดาะเครื่องจองจำพันธนาการออกจากร่างกายได้และมีอาถรรพ์ระเบิดน้ำไปงมสิ่งของที่ต้องการได้ดังประสงค์
วิชานี้เหมาะสำหรับบุคคลที่มีอาชีพเป็นโจรถูกจองจำเครื่องพันธนาการหากผ่านมาโดยทางเรือก็จะกระโดดน้ำหนีเครื่องจองจำจะหลุดทันทีเป็นวิชาที่ทำประโยชน์ให้กับข้าพเจ้ามาแล้ว 3 ครั้งในชีวิตครั้งแรกหนีที่จังหวัดนครสวรรค์แม่น้ำตลิ่งชัน ครั้งที่ 2 หนีที่แม่น้ำนครชัยศรีครั้งที่ 3 หนีที่จังหวัดอยุธยาเป็นวิชาไสยศาสตร์แขนงหนึ่งที่หลวงพ่อเดิมได้มอบประสิทธิ์ให้กับข้าพเจ้ามาประกอบการต่อสู้ในวงดาวโจร
ศิษย์ของหลวงพ่อเดิมทุกคนก่อนที่จะศึกษาวิชาจะเป็นเครื่องรางของขลังหรือบทพิเศษใดๆ สานุศิษย์คนนั้นจะต้องถือศีล 8 อาหารที่เป็นมังษะทุกชนิด ละเว้นกินแต่ถั่ว แต่งา ปฏิบัติดังคำหลวงพ่อเครื่องรางของขลังหรือจะเป็นวิชาประเภทใดจะมีอิทธิฤทธิ์อำนาจอันมหัศจรรย์ดังที่ข้าพเจ้าได้ผ่านการต่อสู้มาจนได้มีโอกาสได้มาพบท่านผู้อ่านที่มีอายุ 50 60 70 80
ท่านย่อมทราบประวัติชีวิตข้าพเจ้ารุ่งโรจน์อยู่ในดวงดาวโจรถูกประชาชนทั้ง 10 ทิศสาปแช่งว่าข้าพเจ้าเป็นคนโหดเหี้ยมทมิฬ ทางชีวิตครั้งแรกก่อนจะที่จะเป็นฆาตกรอะไรเป็นผู้ ที่ชักนำกรุณารออ่านพ็อคเก็ตบุ๊คฉบับพิเศษ จากการจัดพิมพ์เสนอของสำนักพิมพ์ประมวลสาน์ส ท่านจะทราบความเป็นไปโดยละเอียดมากกว่านี้ โดยเพียงซื้อพ็อคเก็ตบุ๊คชุดนี้ท่านก็จะได้รับความสำราญเป็นอาหารสมองที่ท่านไม่ค่อยได้มีโอกาสพบชีวิตจริงจากข้าพเจ้าซึ่งจะออกวางตลาดภายในเร็วๆนี้
ขอบคุณข้อมูลดีๆจาก : นักเลง โบราณ ตำนานหนังเหนียว
ขอขอบคุณรูปภาพสวยๆจาก : ภาพยนตร์เรื่องจอมขมังเวทย์
นำเสนอโดย : แอพเกจิ – AppGeji
