3585. อาถรรพ์ตุ๊กแกผีตอนที่ 2/2 (ไพฑูรย์ พันธุ์เชื้องาม)

ไพฑูรย์มีเรื่องราวมาเล่าสู่ผู้เขียนเป็นประจำ แม้ในขณะนั้นจะได้เขียนเรื่องราวเกี่ยวกับจอมอาชญากรหมายเลข 1 พิมพ์เป็นพ็อกเกตบุ๊คมาแล้วถึง 6 เล่ม ไพฑูรย์บอกว่านั่นเป็นเพียงเศษเสี้ยวแห่งชีวิตการเป็นอาชญากร จากขุนตระเวนฯแล้วก็ฆ่ามาเรื่อยๆ แต่เป็นการฆ่าเพื่อป้องกันชีวิตตัวเองเท่านั้น มิได้ทำไปเพื่อสร้างชื่อเสียงหรือเพื่อความดัง

รู้ก็รู้อยู่ว่าการฆ่ามนุษย์ถือเป็นบาปสุดๆ เพราะมนุษย์สามารถบวชเรียนได้ ทำบุญทำกุศลได้ แต่พูดไปทำไมมีทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับกรรมลิขิตเป็นใหญ่ เกิดในฤกษ์ดาวมหาโจรหาใช่จะเป็นโจรทั้งหมดก็หาไม่ บางคนเกิดในฤกษ์ดาวโจรแต่กลับกลายเป็นมือปราบผู้ยิ่งใหญ่ไล่ล้างบรรดาเสือร้ายตายเป็นเบือหลายคนมิได้เกิดในฤกษ์ดาวโจรก็ยังกลายเป็นอาชญากรก่ออาชญากรรมสะท้านโลกได้เหมือนกับผู้ที่เกิดในฤกษ์ดาวโจร

บางขวางทุกวันนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปจากเดิมสมัยที่ไพฑูรย์ใช้ชีวิตอยู่ภายใน แต่ระบบขาใหญ่และเส้นสายไม่ได้มลายหายไปไหนยังคงอยู่เหมือนเดิม เพียงแต่เปลี่ยนแปลงรูปแบบไปเท่านั้น ซึ่งไพฑูรย์ไม่ได้ไปข้องแวะ เพราะเมื่อเดินหันหลังให้บางขวางแล้วก็ปฏิญาณตนว่าจะไม่หวนกลับไปอีก ขอฝังสิงโตหินและนักโทษชายไพฑูรย์ไว้ภายใน ที่ยังมีลมหายใจคือ นายไพฑูรย์ พันธุ์เชื้องาม นักเขียนที่เขียนถึงเรื่องราวชีวิตแต่หนหลังแลกกับเงินรายได้ค่าครองชีพ กับการได้เทิดทูนบูชาหลวงพ่อเดิมวัดหนองโพ เป็นสรณะที่ได้คุ้มชีวิตให้อยู่รอดปลอดภัยมาได้จนทุกวันนี้เท่านั้น

ตุ๊กแกผีมิได้สิ้นสุดลงหลังจากที่ขบวนการร่วมกันฆ่านักโทษชายเหล่งตายโหงกันหมดแล้วก็หาไม่ เพราะหลังจากตุ๊กแกผีหยุดส่งเสียงร้องเหมือนเสียงหัวเราะของนักโทษชายเหล่งก็มีเสียงตุ๊กแกผีดังขึ้นมาอีก คราวนี้เป็นคราวของนักโทษชายเหรียญ ที่ไปจุดธูปเทียนกลางแจ้งขอเลี้ยงตุ๊กแกของนักโทษชายเหล่งแทน ก่อนจะทำอย่างนั้นได้มาปรึกษาไพฑูรย์ ไพฑูรย์เตือนว่าทุกอย่างจบแล้วให้จบไปอย่าไปรื้อฟื้นมันอีก แต่นักโทษชายเหรียญ บอกว่า

“พี่สิงโตหิน ผมมีศัตรูมาก ใครๆก็คิดว่าผมกับเหล่งเป็นพวกเดียวกัน เหล่งตายแล้วผมคงสานต่องานที่จะส่งข่าวความเหลวแหลกภายในของบางขวางออกไปภายนอกให้ถึงมือ ส.ส. ฝ่ายค้านเพื่อนำไปพูดในสภา เพื่อให้มีการชำระล้างความสกปรกภายในบางขวางออกไปให้หมด”

เมื่อบอกไม่ฟังไพฑูรย์ก็ไม่ออกความเห็นอะไรอีก ต่อมาไม่นานเสียงตุ๊กแกผีร้องคล้ายเสียงคนหัวเราะก็กลับมาคุกคามขวัญของคนในบางขวางอีก เสียงนั้นวนไปเวียนมาแถวห้องขังของนักโทษชายเหรียญที่มักหาแมลงสาบมาขังไว้ให้ตุ๊กแกกิน

เมื่อเวลามันคลานลงมาเป็นที่รู้กันว่าตุ๊กแกผีตัวที่นักโทษชายเหล่งเลี้ยงไว้กลับมาส่งเสียงอีก นักโทษชายแดงเป็นขาใหญ่ที่ไม่ค่อยชอบเสียงตุ๊กแกโดยเฉพาะตุ๊กแกผีตัวดังกล่าว

เคยเรียกนักโทษชายเหรียญไปพบเพื่อให้เลิกเลี้ยงตุ๊กแกมันจะได้ไม่มาส่งเสียงหัวเราะอีก แต่นักโทษชายเหรียญไม่ใส่ใจจนถูกลูกน้องของขาใหญ่กระทึบจนน่วมแต่ก็ไม่เข็ด ผลสุดท้ายพอตุ๊กแกลงมากินแมลงสาบก็ถูกลูกน้องขาใหญ่มาตะครุบเอาไปได้แต่ตุ๊กแกกัดมือมันเข้าให้เต็มคำ หลังจากสำเร็จโทษตุ๊กแกเรียบร้อยแล้วแผลที่ถูกตุ๊กแกกัดก็ติดเชื้อทำให้สมุนของนักโทษชายแดงขาใหญ่ถึงแก่ความตายอย่างน่าอนาถ ก่อนตายได้เพ้อว่า

“อย่าๆ เหล่ง เราไม่ได้ตั้งใจ แต่ถ้าตุ๊กแกไม่ตายเราจะต้องตาย เขาคาดโทษเอาไว้ อย่ามารบมากวนเลย”

มีผู้ส่งข่าวความเหลวแหลกในบางขวางออกไปข้างนอกอีก แต่ถูกค้นได้เสียก่อนที่จะพ้นกำแพงคุก เป้าความสงสัยไปตกกับนักโทษชายเหรียญ จุดจบของนักโทษชายเหรียญมาถึงเมื่อมีผู้มาพบว่าผูกคอตายกับกรงขังแบบนักโทษชายเหล่ง ผลการชันสูตรศพพบว่าฆ่าตัวตายเอง แต่คนคุกรู้ดีว่าเป็นการจัดฉากตายอำพรางแบบเดียวกับนักโทษชายเหล่ง

ไพฑูรย์เล่าว่าหลังจากศพของนักโทษชายเหรียญผ่านขั้นตอนทุกอย่างแล้วญาติได้นำไปประกอบพิธีศพที่บ้านเกิดที่หนองคาย เสียงตุ๊กแกที่ร้องเหมือนคนหัวเราะดังขึ้นอีก คราวนี้ได้ยินเสียงแต่มองไม่เห็นตัวก่อความขนพองสยองเกล้ากับนักโทษชายทั่วบางขวาง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรือนนอนของนักโทษชายแดง ขาใหญ่เสียงตุ๊กแกดังถี่เหมือนกับจะบอกอะไรสักอย่าง ต่อมาไม่นานสมุนตัวแสบๆของแดงขาใหญ่ก็ล้มป่วยเป็นว่าเล่น ป่วยมีอาการเพ้อถึงแต่เรื่องตุ๊กแก ต้องส่งไปรักษานอกบางขวางแล้วไม่ได้กลับเข้ามาอีก ไม่ตายแต่ถูกส่งไปหลังคาแดงเพราะกลายเป็นคนบ้าวิกลจริตถาวรเหมือนตายทั้งเป็น ชาวคุกซุบซิบกันว่าเป็นการกลับมาแก้แค้นของนักโทษชายเหรียญ

ในฝ่ายของนักโทษชายแดงขาใหญ่มีนักโทษชายเชื่อสายส่วย ชื่อ สวาย เพลิน ต้องคดีฆ่าล้างครัวพ่อตาแม่ยายเมียเพราะแค้นที่ถูกพรากเมียไปจากอก ญาติเข้ามาช่วยก็สังหารเสียอีกสองคนรวมเป็นห้าศพจึงมาอยู่ในบางขวางสังกัดแดงขาใหญ่ ได้รับคำสั่งจากแดงขาใหญ่ให้ทำพิธีปราบตุ๊กแกผี ตอนดึกได้ยินเสียงสาธยายมนต์ภาษาเขมรดังสู้กับเสียงตุ๊กแกผี เสียงตุ๊กแกผีหยุด เสียงสาธยายมนต์ก็หยุด พอตุ๊กแกร้องเสียงสาธยายก็ดังเหมือนเล่นเอาเถิดเจ้าล่อ

เช้าของอีกหลายวันต่อมา นายสวาย เพลิน ก็มีอาการรากเลือดต้องหามส่งโรงพยาบาลในเรือนจำ ถูกส่งออกไปนอกเรือนจำ ตอนไปยังมีลมหายใจกลับกลายเป็นศพ หมอบอกว่า เสียเลือดไปมากช่วยไม่ทัน น่าจะเป็นอาการของแผลในกระเพาะอาหารทะลุ เลือดจึงออกมามากจนตาย

ชาวคุกบอกว่าหมอผีส่วยตายเพราะวิญญาณนายเหรียญแกเล่นงานเอา ตั้งแต่นั้นมานักโทษทุกคนนอนแต่หัวค่ำไม่มีใครกล้านอนดึก ได้ยินเสียงตุ๊กแกก็หวาดกลัวโดยเฉพาะนายแดงขาใหญ่มีอาการหวาดกลัวสุดขีด ไม่ได้หลับได้นอนเพราะตุ๊กแกมาร้องที่เรือนนอนของตัวเองเป็นเวลานาน ไม่มีเวลามายุ่งกับน้องหนู (ผู้ชาย) เหมือนก่อน ทำให้น้องหนูเริ่มสอดสายตาหาคนมาบำบัดแทน ไพฑูรย์ว่าแย่งข้าวกันกิน แย่งถิ่นกันอยู่ แย่งคู่กันนอนเป็นเรื่องปกติของคนคุก

ในที่สุดนายแดงขาใหญ่ก็จับได้ว่าน้องหนูที่ชื่อก้ามปู ไปแอบมีสัมพันธ์สวาทกับนักโทษชายกรวด ม้าใช้คนสนิท ไม่นานเกินรอมีคนไปพบศพนายกรวดจมน้ำตายอยู่ในแดนเกษตรเรื่องเงียบหายไป ส่วนน้องก้ามปูถูกเวียนเทียนจนสลบ ทวารหนักพังเพื่อให้หลาบจำ ต่อมาริดสีดวงกลายเป็นมะเร็งปลายลำไส้ใหญ่ตายอนาถ

เสียงตุ๊กแกยังคงดังอยู่อย่างต่อเนื่อง คนที่ไม่ได้เกี่ยวข้องต่างพากันชินและไม่วิตกอันใดเพราะรู้ว่าตุ๊กแกไม่ได้มีเรื่องกับตนเอง นักโทษชายขาใหญ่เมียที่อยู่นอกคุกมีชู้ร่วมกับชู้ส่งใบสั่งฆ่าเข้ามาในคุก เพราะรู้ดีว่าหากไม่ลงมือก่อนนักโทษชายแดงขาใหญ่รู้เข้าละจะถูกฆ่าเป็นแน่ ใบสั่งมาถึง เงินจำนวนมหาศาลทำให้ฝ่ายที่คุ้มครองนักโทษชายแดงขาใหญ่จึงหยุดการคุ้มครองดวงดาวประจำตัวของนักโทษชายแดงขาใหญ่ก็ร่วงหล่นลงจากฟ้า โดยครั้งสุดท้ายนักโทษชายแดงขาใหญ่มาพบไพฑูรย์ตัวต่อตัว

“อาจารย์ ผมมีเรื่องขอร้อง หากผมตายไม่ได้ตายธรรมดา แต่ผมถูกฆ่าตายแน่ อาจารย์ช่วยแจ้งเรื่องนี้ให้กับคนภายนอกเข้ามาสะสางด้วย ผมจะได้นอนตายตาหลับ”

อีกสามสี่วันต่อมานักโทษชายแดงขาใหญ่ถูกแทงด้วยเหล็กแหลมจากสมุนขาใหญ่อีกฝ่ายในโรงเลี้ยง การสืบสวนสรุปว่าเป็นการทะเลาะวิวาททำร้ายร่างกายธรรมดา ส่งฟ้องศาลเพิ่มโทษเรื่องก็เงียบ ที่น่าประหลาดใจก็คือหลังจากนักโทษชายแดงขาใหญ่ตายเสียงตุ๊กแกก็เงียบหายไปไม่ปรากฏอีกเลย คงมีแต่ตุ๊กแกธรรมดาฟังไม่คล้ายเสียงหัวเราะ

ไพฑูรย์บอกว่าเรื่องราวเร้นลับอย่างนี้มีอยู่ในบางขวางแม้จะได้มีการทำบุญประจำปีในบางขวางทุกปีแต่ทุกอย่างก็เหมือนเดิม ด้วยดวงวิญญาณของนักโทษที่ตายในคุกตายในระหว่างความทุกข์ต้องถูกจองจำด้วยอาญาแผ่นดิน วิญญาณจึงวนเวียนอยู่ในบางขวาง หลายหนที่ทางเรือนจำได้นิมนต์หลวงพ่อท้วม วัดบางขวาง มาทำพิธีนำวิญญาณที่อยู่ภายในออกไปทางประตูผีที่อยู่ด้านหลังวัดบางแพรกใต้ ประตูที่มีการหามร่างอันปราศจากวิญญาณของนักโทษประหารที่ถูกยิงเป้าจากลานประหารออกไปเก็บรอญาติในวัดบางแพรกใต้นั่นเอง

ส่วนคำขอร้องของนักโทษชายแดงขาใหญ่ไพฑูรย์ไม่ได้ทำตาม เพราะถือว่านักโทษชายแดงขาใหญ่ทำความชั่วไว้มาก เมื่อตายก็เท่ากับว่าชดใช้กรรมที่ก่อไว้อย่างเหมาะสม เป็นอันว่าจบเพียงเท่านั้น ไม่มีตุ๊กแกผีตอนที่ 3 เพราะจากนั้นมาจนถึงปี พ.ศ. 2500 ไม่มีเหตุการณ์ที่เรียกว่าตุ๊กแกผีอีกเลยทุกอย่างกลับสู่สภาวะปกติเท่าที่ควรจะเป็น นักโทษชายแดงขาใหญ่คือคนออกคำสั่งให้รัดคอนักโทษชายเหรียญแล้วอำพรางเป็นผูกคอตายเอง ลูกน้องที่ลงมือตายถูกใบสั่งฆ่าจากภายนอกจนตายตกตามกัน

ไพฑูรย์บอกว่าชีวิตจะมีความสุขเพราะห่างคดีความ อย่าได้พึงทำผิดกฎหมายไม่ว่าลหุหรือมหันต์โทษ เพราะการเป็นคนคุกเหมือนตกนรกทั้งเป็น หมดชื่อเสียง หมดความเป็นคน หมดศักดิ์ศรี กลายเป็นนักโทษชาย หรือ น.ช. ที่ต้องถูกจองจำตามคำพิพากษาของศาลฎีกาหากสู้จนถึงสามศาล ออกจากคุกมาแล้วหางานทำก็ลำบาก เพราะไม่ค่อยมีใครไว้ใจจ้างอดีตนักโทษให้เข้ามาทำงานเพราะเขากลัวว่าจะปล้นจี้เอาในวันหลังนั่นเอง

ที่มา : นักเลง โบราณ ตำนานหนังเหนียว
รูปภาพ : ขอบคุณท่านเจ้าของภาพด้วยครับ

แอพเกจิ – AppGeji
——————————————————————————-

ติดตามเรื่องราวครูบาอาจารย์ได้เพิ่มเติมที่
แอพเกจิ Facebook: www.facebook.com/appgeji
Web Sit: www.appgeji.com
App Store (IOS): https://appsto.re/th/wlGScb.i