2111. เรื่องเล่าไม่ควรเล่าตอน…เรื่องเล่าจากความฝัน

เรืองนี้เกิดขึ้นที่ย่านหนองแขมเมื่อ 10 กว่าปีที่ผ่านมา หรั่งมีเพื่อนสองคน ทั้งสามคนจะไม่ชอบฟังเรื่องผี แต่จะชอบดูรูปผี รูปผีที่ว่านี้คือรูปของคนตายที่โกศ หรือที่เก็บศพตามวัดน่ะค่ะ ที่มีรูป แล้วเขียนวันมรณะ ชาตะด้วย พอดูก็จะพูดคุยกันเล่นว่านี่ตายตอนเด็ก ตายตอนวัยรุ่น ตายตอนแก่ ทำนองนี้ตลอด

มีรูปหนึ่งเพื่อนหรั่งสมมติว่าชื่อเอ เอยืนดูรูปหน้าศพของผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งสวยมาก เอเลยเอามือไปลูบแก้มในรูปของผู้หญิงคนนั้น ซึ่งเสียชีวิตเมื่อปี 2509 เอก็ไม่ยอมไปไหน แล้วพูดขึ้นว่าเนี่ยกูขอได้ดมผมทีหนึ่งก็ชื่นใจแล้ว เอเลยเอานามบัตรวางไว้ที่หน้าโกศผู้หญิงคนนั้น แล้วเอก็กลับไป คอนโดของเออยู่แถวหนองแขม เอก็นั่งเล่นอินเตอร์เน็ตไปเรื่อยๆ โดยเปิดประตูห้องทิ้งไว้ ปิดไว้แต่ประตูมุ้งลวด แล้วเอก็เผลอหลับและฝันไป ว่าเสียงโทรศัพท์ดัง แล้วลุกขึ้นไปรับในฝัน แล้วมีเสียงผู้หญิงบอกว่าพี่หนูเองจำได้มั้ย เอรู้ตัวทันทีว่าฝัน แต่ก็บอกว่าจำได้ๆ ผู้หญิงคนนั้นก็ถามว่าขึ้นไปได้มั้ย เอเลยตอบว่าขึ้นมาสิ ขึ้นมาเลย ในฝันเอก็เข้าไปห้องน้ำ หวีผม เช็คตัวเอง แล้วเห็นเงาแว๊ํบที่มุ้งลวด ก็บอกไปว่า เข้ามาสิเข้ามาเลย แล้วผู้หญิงก็ถามอีกว่าเข้าได้เหรอ พอเอบอกได้ ผู้หญิงก็มานั่งที่โซฟา เอก็มานั่งลงข้างๆ แล้วผู้หญิงก็ถามว่า จะเข้าไปนอนได้หรือยัง เอก็เลยบอกว่าได้ๆ เดี๋ยวพี่ไปหยิบน้ำก่อน แล้วก็จะเดินเข้าห้อง อยู่ๆ เอก็เลยบอกว่า เอาหนังสือไปอ่านด้วยดีกว่า เอก็จะไปหยิบหนังสือ แล้วผู้หญิงคนนั้นก็พูดขึ้นว่า เมิงจะเข้าไปนอนได้หรือยัง เอเริ่มกลัว สักพักเอเห็นเงาผู้ชายตัวใหญ่ที่ประตูมุ้งลวด แล้วถามว่า เมิงรู้จักเค้าเหรอ เอเริ่มกลัว แล้วข้างๆ ผู้ชายแล้วมียายแก่ๆ บอกว่า อย่าให้มันเข้าไป หมายความว่า อย่าให้ผู้หญิงคนนั้นเข้าไปในห้อง เอก็สะบัดมือออก ผู้หญิงคนนั้นผลักเอจนล้ม แล้ววิ่งเข้าไปห้อง แล้วก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา พอความเป็นจริง เอพบว่าตัวเองนอนอยู่ในห้องนอน ทั้งๆ ที่จำได้ว่าตอนนอนอยู่โซฟาข้างนอก พอจะบิดลูกบิดประตู ปรากฏว่าอยู่ๆ ลูกบิดประตูก็ทุ้งเข้าหาเออย่างแรง เหลือแต่โซ่ที่ผูกติดอยู่ เหมือนมีคนผลัก ซึ่งตอนที่มันทุ้ง ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงถามตลอดว่า เมิงเปิดได้หรือยัง เปิดได้หรือยัง

เอตกใจกระโดดไปบนที่นอน แล้วทางขวามือ เอก็เห็นยายนั่งอยู่ที่เก้าอี้ แล้วบอกว่า อย่าเปิดนะ อย่าเปิดนะ แล้วเอก็กลัวมาก กระโดดไปกลางห้อง แล้วคลุมโปรงนอนอยู่ตรงนั้น วันหนึ่งมีป้าคนนึงที่อยู่คอนโดเดียวกัน เป็นคนชอบร้องคาราโอเกะ ซื้อทีวีมา แล้วไม่มีคนมาส่ง หรั่ง เอ และเพื่อนอีกคนหนึ่งก็อาสาไปส่งที่ชั้นหก พอขึ้นไปถึงห้อง ป้าเปิดประตู เอก็ปล่อยกล่องทีวีหล่นใส่นิ้วเท้าจนนิ้วเท้าแตก แล้วป้าก็โรกธแต่ก็สงสัย สิ่งที่เอเห็นคือรูปของผู้หญิงคนนั้น ซึ่งป้าก็บอกว่าเป็นน้องสาวของป้า พอกลับออกมาเอก็เล่าทุกอย่างให้หรั่งและเพื่อนฟัง สี่วันต่อมาเอกลับไปอยู่บ้าน เพราะกลัวมาก แล้วไม่กี่วันต่อมา แม่เอก็โทรมาบอกหรั่งว่า เอตายแล้ว เอไม่ได้เห็นศพหรั่งตอนวันงาน แต่มีคนเล่าให้ฟังว่า เอตายหน้าสงสาร ตาเหลือก มือหงิก แล้วมีรูปผู้หญิงที่เป็นรูปเดียวกับที่เจอที่ห้องป้า แล้วในปากก็มีเหรียญห้าอยู่ พอเอไปขอดูศพกับมูลนิธิก็เป็นรูปนั้นจริงๆ หลังจากนั้นเอก็ไปขอดูรูปที่ห้องป้า ป้าก็ยืนยันมายังอยู่ แต่ปรากฏว่าไม่มีจริงๆ

ตอนนี้เหลือหรั่งแค่คนเดียว ส่วนเพื่อนอีกคนก็เสียชีวิตแล้ว

Credit: คุณหรั่ง
ขอขอบคุณข้อมูลดีๆจาก : Pantip โดยสมาชิกหมายเลข 2299004
ขอขอบคุณรูปภาพสวยๆจาก : Horolive
นำเสนอโดย : แอพเกจิ – AppGeji