1216. “อ.ฟ้อน ดีสว่าง” สั่งสอนแม่ค้าปากเสียด้วยอาคม
อ.ฟ้อน ดีสว่าง
“เป็นแม่ค้าขายของอย่าปากไวกับลูกค้า วันนี้เอ็งไม่ต้องขายแล้ว ตามไปเป็นเมียข้าเถิด ข้าไม่กินแล้วขนมเอ็ง”
ครั้งหนึ่ง คุณพ่อ อ.ฟ้อน ท่านเดินทาง ทางเรือ โดยมีลูกศิษย์ พายหัวเรือกับท้ายเรือ ส่วนท่านนั่งตอนกลางเรือ ซึ่งเป็นเรือมีประทุนหลังคา ระหว่างกำลังพายเรืออยู่ กลางแม่น้ำ
ได้ยินเสียงแม่ค้าร้องขายขนมหวาน ท่านเกิดอยากทานขนมหวาน ท่านจึงสั่งให้ลูกศิษย์เรียกแม่ค้า เพื่อเทียบเรือ ท่านจึงร้องถามอยู่ในประทุนเรือว่า “แม่ค้ามีขนมอะไรบ้างจ๊ะ” พูดพลางท่านก็ชะโงกหน้าออกมามอง แม่ค้าไม่ทันมองหน้าท่านจึงตอบว่า “มีหลายอย่างจ๊ะ”
แต่พอแม่ค้าเห็นหน้าท่าน(เห็นจมูก) จึงพูดว่า “แหมหน้าตาช่างอัปลักษณ์ ทำพูดเพราะ ” ลูกศิษย์ท่านได้ยินได้ฟังก็ไม่ค่อยพอใจ เหมือนท่านรู้ ท่านยกมือเชิงปราม แล้วหันไปพูดกับแม่ค้าด้วยน้ำเสียงเรียบๆว่า “เป็นแม่ค้าขายของอย่าปากไวกับลูกค้า วันนี้เอ็งไม่ต้องขายแล้ว ตามไปเป็นเมียข้าเถิด ข้าไม่กินแล้วขนมเอ็ง”
อ.ฟ้อน ดีสว่าง
ท่านพูดเสร็จ ก็หันมาสั่งให้ออกเรือ เดินทางกันต่อ พายกันสองฝีพาย จนพลบค่ำ ท่านให้จอดเรือพักที่วัดๆหนึ่ง เพื่อขึ้นไปพักค้างแรม ด้านบนวัด ส่วนลูกศิษย์นอนเฝ้าเรือคนหนึ่ง
พอรุ่งสาง ลูกศิษย์ที่เฝ้าเรือ
วิ่งขึ้นไปหาท่าน แล้วเรียนว่า “อาจารย์ครับแม่ค้าขนมหวานที่พบเมื่อสายวานนี้ พายเรือตามมา แต่เมื่อไรไม่รู้ ผูกเรือเทียบกับเรือเรา อยู่ที่ท่าน้ำครับ” ละร่ำละลักเล่าต่ออีกว่า “ผมถามเขาว่าตามมาทำไมเขาก็ไม่ตอบ แต่ขนมบูดเต็มหม้อเลย คงไม่ได้ขายเลย คงพายตามหาเรามาทั้งวัน คงมาถึงตอนดึก ผมเองคงเหนื่อย หลับไปก่อนแล้ว”
ท่านจึงหันหน้าไปหาศิษย์อีกคนที่อยู่ด้วย แล้วพูดว่า “อ้าวเราลืมไปเลย เองไปว่าบทถอน แล้ววักน้ำใส่หัวเรือ แล้วใสเรือเขาให้กลับไปซ๊ะ ป่านนี้คนที่บ้านคงห่วงกันแย่แล้ว”
จากนั้นท่านก็พูดเชิงพรำบ่น “กะว่าจะแกล้งดัดนิสัย ให้พายตามสักชั่วโมงสองชั่วโมง คงพายตามพวกเอ็งไม่ทัน เราเลยไม่เห็น ทำให้พากันลืม น่าสงสาร”
คุณพ่อ อ.ฟ้อน ท่านเป็นคนมีเมตตา กรุณาคนมากๆ แต่ที่ว่ากันว่าท่านมีเมียเยอะ เพราะเหตุทำนองนี้ คือหากใครดูถูกท่าน มักจะถูกดัดนิสัยให้ได้อาย จะได้เข็ดหลาบ ท่านไม่ได้เอามาเป็นภรรยาจริงๆ แต่ลูกศิษย์มักพูดเย้าเล่นกันว่า วันนี้ไปที่นั่นมา ที่นี่มาอาจารย์ได้เมียมาอีกคนหนึ่งหรือสองคนแล้ว ลูกศิษย์มักมาคุยกัน แล้วนำมานับรวมเล่นๆ พูดกันไปเรื่อย ว่าถ้าท่านจะเอาเป็นเมีย ก็คงเกินร้อยเยอะเลย จนกลายเป็นสมญานาม ของท่านแบบกลายๆ ไปโดยปริยาย
ขอขอบพระคุณท่านเจ้าของภาพ และที่มาเนื้อหาข้อมูลมา ณ ที่นี้
ขอขอบคุณข้อมูลดีๆจาก : กลุ่มศิษย์อาจารย์เอกใหญ่ วัดบึงพระอาจารย์
