1189. โหด ดุ เข้มขลัง ถึงกับต้องขังตัวเองในกรงเหล็ก ตำนานหลวงปู่จีน วัดเจ้าเจ็ดใน

โหด ดุ เข้มขลัง ถึงกับต้องขังตัวเองในกรงเหล็ก
ตำนานหลวงปู่จีน วัดเจ้าเจ็ดใน พระเถราจารย์ยุคเก่าเมืองพระนครศรีอยุธยา ผู้เลืองชื่อ มีอุปนิสัยดุดัน พูดจริงทำจริง

หลวงปู่จีน เป็นพระที่แตกฉานในพระปริยัติธรรม มีชื่อเสียงโด่งดัง เป็นอาจารย์ใหญ่สายปริยัติธรรมเมืองพระนครศรีอยุธยา ทั้งยังเก่งกล้าสามารถเจนจบในด้าน อักขระ เลขยันต์ คาถาพุทธาคม มีลูกศิษย์ลูกหามากมาย พระเกจิอาจารย์ผู้มีชื่อเสียงหลายรูปในอดีตที่คนรู้จักกันทั่วในปัจจุบัน ตามประวัติหลายรูปก็เคยฝากตัวเป็นศิษย์เพื่อร่ำเรียนสรรพวิชากับหลวงปู่จีน ที่วัดเจ้าเจ็ดใน

วันนี้ จะขอเล่าถึงเรื่องราวของหลวงปู่จีน วัดเจ้าเจ็ดใน เพื่อเผยแผ่กิตติคุณเป็นสังฆบูชา เพื่อเป็นประโยชน์แก่อนุชนผู้ใครต่อการศึกษาต่อไป…..

#ตามประวัติเล่าขานกันว่า หลวงปู่จีน วัดเจ้าเจ็ดในนั้น เป็นพระที่แตกฉานในพระปริยัติธรรมบาลี กิตติศัพท์เป็นที่รู้กันทั่วเมืองพระนครศรีอยุธยาในยุคนั้น ด้วยเมืองพระนครศรีอยุธยา เป็นเมืองกรุงเก่า จึงเป็นแหล่งตักกสิลาสรรพวิชา บังเกิดยอดนักปราชญ์ ทั้งที่พระสงฆ์ และคฤหัสถ์ มีนักปราชญ์ผู้รอบรู้มากมาย วัดเจ้าเจ็ดใน โดยการนำของหลวงปู่จีน เป็นสำนักตักกสิลาร่ำเรียนพระปริยัติธรรม ปรากฏว่ามีพระเณรจากทั่วสารทิศดั้นด้นเดินธุดงค์ผ่านป่าเขาลำเนาไพรเพื่อไปกราบขอฝากตัวเป็นศิษย์ ขอร่ำเรียนวิชากับหลวงปู่จีน ตามที่ปรากฏในประวัติของพระเถราจารย์ผู้มีชื่อเสียงหลายรูป เช่น หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค, หลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก , หลวงปู่ยิ้ม วัดเจ้าเจ็ด และอื่นๆอีกมากมายหลายรูป ก็ล้วนเคยเป็นศิษย์ได้รับการสั่งสอนจากหลวงปู่จีน (หรือพระอาจารย์จีน) วัดเจ้าเจ็ดใน
หลวงปู่จีน ไม่เพียงแต่แตกฉานในด้านพระปริยัติธรรมบาลีเท่านั้น แม้ทางด้านพระวิปัสสนา คาถาพุทธาคม การผูก การเขียน การลงรูปเลข อักขระยันต์ ก็เป็นที่เลืองชื่อ ว่าเข้มขลังยิ่งนัก

ตามคำบอกเล่าของหลวงพ่อปาน วัดบางนมโค เล่าว่า หลวงปู่จีน หรือพระอาจารย์จีน เป็นพระอาจารย์ที่แตกฉานในพระปริยัติธรรม ท่านเป็นคนมีอุปนิสัยดุมาก พูดจริง ทำจริง ชื่อเสียงเรื่องความโหด ดุ เป็นที่ทราบกันทั่วเมืองพระนครศรีอยุธยา เวลาท่านสอนหนังสือ ท่านจะเดินเข้าไปนั่งในกรงเหล็กที่ทำขึ้นเป็นพิเศษสำหรับสอนหนังสือ ลงมือล็อคกุญแจ ขังตัวเองไว้ในกรงเหล็ก แล้วโยนลูกกุญแจให้ลูกศิษย์ที่อยู่ข้างนอกถือไว้ .

เพราะท่านรู้ว่า “ตัวท่านเอง เป็นคนอารมณ์ร้าย โมโหเร็ว กลัวจะพลั้งเผลอหลงทุบตีลูกศิษย์” เวลาที่ท่านสอนหนังสือ ท่านจะมีอารมณ์ที่ดุมาก มากจนน่ากลัว หากพระเณรรูปใด แปลหรือท่องจำไม่ได้ตามที่ท่านบอก ท่านจะลุกขึ้นต่อว่าอย่างหนัก ไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหมที่ไหน ไม่ว่าใครเข้ามาเป็นศิษย์ท่าน ต้องโดนด่าหมด เวลาโกรธขึ้นมา ก็ลุกขึ้นยืนมือจับลูกกรงเหล็กเขย่าๆ ร้องเอ็ดตะโร จนพระเณรลูกศิษย์ลูกหาหวาดกลัวท่านหมด แต่พอสอนหนังสือเสร็จ ออกจากกรงเหล็ก ก็กลับเป็นปกติ ความดุ ความโกรธที่มีในเวลาเรียนไม่นำออกนอกห้อง ถึงหลวงปู่จีน จะดุ และโหดแค่ไหน แต่ด้วยกิตติศัพท์ ความเก่งกล้าสามารถของท่านที่ขจรไป พระเณรก็ยังดั้นด้นเดินทางมาขอร่ำเรียนวิชาจากท่าน จนปรากฏว่า วัดเจ้าเจ็ดใน ในยุคนั้นเป็นสำเรียนพระปริยัติธรรมที่มีชื่อเสียงโด่งดังของเมืองพระนครศรีอยุธยา

เขียน/เรียบเรียง โดย: ตำนานเล่าขานพระผู้ทรงฌานอภิญญาครูบาอาจารย์ผู้เรืองวิชาอาคม