◎ฤทธิ์หงษ์ทองสำนักอาจารย์แก้ว◎

เมื่อพศ 2480 มีอาจารย์แก้วสำนักวัดระฆัง ออกเครื่องรางของขลังมีเครื่องหมายเป็นสัญญาลักษณ์โดยสักเป็นรูปหงษ์ทอง ที่หัวไหล่ข้างขวา 1 ตัวข้างซ้าย 1 ตัว มียันต์สำเภาแก้วที่หน้าอกและมียันต์นกคุ้มมีฤทธิ์อยู่ยงคงกระพันชาตรี กองทัพสี่เหล่าพากันมาเป็นลูกศิษย์มากมายเพราะอาจารย์แก้วเป็นอาจารย์ที่มีวิชาอาคมอันน่ามหัศจรรย์

มีนายฉ่ำ ช้างเกิด และนายฉาย ยิ้มสุข อยู่ตำบลคูเวียง อำเภอเมืองจังหวัดนนทบุรีทั้งสองคนเป็นเพื่อนรักเพื่อนเกลอกันมาตั้งแต่ครั้งเด็กๆได้ชักชวนกันมาศึกษาวิชาที่อาจารย์แก้วจนสำเร็จมีเครื่องหมายหงษ์ทองและสำเภาแก้วเป็นลูกศิษย์อาจารย์เดียวกัน

และต่อมาทั้งสองต่างคนต่างมีเมียคนและคน แต่ทางฝ่ายนายฉายได้เมียเป็นคนรวยมีเรือกสวนไร่นาและมีอาชีพในทางรับจำนำเครื่องทองรูปพรรณ

แต่นายฉ่ำ ช้างเกิดได้เมียเป็นหญิงชาวบ้านธรรมดาไม่มีฐานะร่ำรวยต้องการจะปลูกบ้านอยู่ใหม่เพราะบ้านเป็นกระต๊อบขาดเงินที่จะซื้อไม้นายฉ่ำจึงเอาสายสร้อยหนัก 1 บาทซึ่งเป็นสายสร้อยเก๋มาจำนำนายฉาย ยิ้มสุขเพื่อนรักเป็นเงินราคา 20 บาทเท่ากับราคาขายในท้องตลาดเพราะทองหนัก 1 บาทซื้อขายกันด้วยราคาเงินเพียง 20 บาท

เมื่อนายฉ่ำได้เงินแล้วก็ไปซื้อไม้มาปลูกบ้านแต่เงินไม่พอยังขาดอยู่อีก 20 บาท นายฉ่ำจึงได้คิดอุบายจะไปไถ่ทองเก๊ที่นำเอาไปจำนำไว้กับเพื่อนแล้วเมื่อไถ่มาแล้วก็จะแก้ห่อขอให้ตรวจดูแล้วก็จะหาว่านายฉาย ยิ้มสุขเอาทองดีไปเปลี่ยนทองเก๊เมื่อคิดดังนั้นแล้วนายฉ่ำ จึงไปยืมเงินกำนันทอง มะลินาค 20 บาท(อดีตกำนันเก่า) บอกว่าเดี๋ยวจะเอามาให้แล้วนายฉ่ำ ก็ตรงมาที่บ้านนายฉาย บอกนายฉายว่าจะขอไถ่สายสร้อยทองเงินโดยให้เงินพร้อมดอก 21 บาทนายฉายก็ตรงไปเอาห่อสายสร้อย ห่อที่มีป้ายลงชื่อว่าของนายฉ่ำ ช้างเกิด และมีวันที่เดือนพ.ศ. แล้วก็หยิบส่งให้นายฉ่ำ

ประมาณ 6 โมงเย็น นายฉ่ำก็ได้กลับมาหานายฉายบอกว่าทองที่ไถ่มานี้เขาเอาไปขายให้เจ๊ก เจ๊กบอกว่าเก๊ นายฉายก็บอกว่าอย่าเล่นลูกไม้กันเลยเราเป็นเพื่อนรักกันมานานอย่ามาขัดใจกันเรื่องเงินเรื่องทองเลย นายฉ่ำ จึงไปหากำนันผู้ใหญ่บ้านแจ้งความว่านายฉายเปลี่ยนสายสร้อยกำนันผู้ใหญ่บ้านก็เรียกนายฉายมาสอบสวนกำนันรู้เรื่องราวจึงคับให้นายฉายใช้เงินเท่าราคาทองเพราะนายฉายรับจำนำเอาไว้ย่อมจะต้องตรวจดูว่าทองจริงหรือทองปลอม

แต่นี่นายฉายไม่ตรวจสอบเพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนรักกันจึงเป็นฝ่ายผิด และเป็นฝ่ายแพ้มีความโกรธแค้นนายฉ่ำ เป็นที่สุดที่คิดโกงเงินไปถึง 40 บาทนายฉ่ำ โกงไปอย่างหน้าด้านๆแต่ทั้งสองคนเป็นศิษย์อาจารย์เดียวกันดังได้กล่าวมาแล้ว และบ้านของทั้งสองคนก็สร้างอยู่ในสวนที่อยู่ใกล้กันทั้งคู่มีต้นมะพร้าวมากมายต่างคนต่างทำน้ำตาลมะพร้าว

เช้าวันนั้นนายฉายและนายฉ่ำได้มาพบกันที่หลังสวน นายฉายพูดว่า

‘’กูแค้นใจมึงนักกูคิดไม่ถึงว่ามึงจะเป็นเพื่อนทรยศเช้าวันนี้เป็นโอกาสและจังหวะดีมึงก็มีมีดปาดตาลกูก็มีต่างคนต่างไม่เสียเปรียบมาไอ้ฉ่ำมาฟาดกันให้รู้แพ้รู้ชนะมึงกับกูเป็นศิษย์อาจารย์เดียวกันถ้าใครไม่ซื่อของให้ตายด้วยคมหอกคมดาบ เครื่องรางของขลังที่มีอยู่ในตัวขอให้พังพินาศด้วยความคดในข้องอในกระดูก’’

ทั้งนายฉ่ำและนายฉายต่างตรงเข้าแทง เตะ ถีบ อีกฝ่ายหนึ่งตงฉิน อีกฝ่ายหนึ่งกังฉิน ฝ่ายนายฉ่ำใช้มีดแทงนายฉายตามร่างกายหลายแห่งแต่ปรากฏว่าคมอาวุธไม่อาจระคายผิวหนังของนายฉาย

แต่นายฉ่ำกลับถูกคมมีดปาดตาลที่สีข้างและหัวไหล่เลือดไหลโชกจะวิ่งไปข้างหน้าก็มีบ่อน้ำจึงวิ่งหนีปีนขึ้นบนต้นมะพร้าวจนกระทั่งถึงปลาย นายฉายกำลังโกรธจัดจึงวิ่งตามไปปีนขึ้นต้นมะพร้าวไล่ขับเพื่อจะแทงนายฉ่ำ นายฉ่ำ ขึ้นไปถึงยอดได้แต่ร้องตะโกนบอกว่า

‘’ช่วยด้วยๆไอ้ฉายไล่แทงและเรียกชื่อกำนันพุฒ โชติช่วงว่ากำนันพุฒช่วยด้วย’’

ในยามเช้าตรู่มีผู้คนกำลังเริ่มจะตื่น เมื่อตื่นขึ้นก็ได้ยินเสียงคนร้องให้ช่วยต่างก็ปลุกญาติพี่น้องให้ช่วยดูว่าจะมีเหตุร้ายอันใดเกิดขึ้นทางฝ่ายนายฉายขึ้นต้นมะพร้าวขับไล่แทงนายฉ่ำ ตอนนี้เป็นตอนที่น่ามหัศจรรย์ถ้านายฉ่ำมีสติก็จะต้องเป็นฝ่ายได้เปรียบเพราะอยู่บนยอดต้นมะพร้าว มีดปาดตาลก็อยู่ในมือแต่ทั้งนี้เพราะคำศักดิ์สิทธิ์ของคำสาบานจึงดลบันดาลให้นายฉ่ำ ขี้ขลาดกลัวความตายเพราะทุกครั้งเคยถูกคมมีดของคนอื่นไม่เคยระคายผิวหนัง

นึกถึงความคดในข้องอในกระดูกของตัวจึงไม่มีสติสัมปชัญญะดังได้กล่าวมาแล้วนายฉายขึ้นมาถึงยอดมะพร้าวนายฉ่ำ ก็ไม่รู้จะไปทางไหนเลือดที่หัวไหล่และที่ขาไหลโชกจะอยู่ก็จะถูกมีดนายฉายจึงกระโดดตกลงมาที่บ่อน้ำตะเกียกตะกายจะเข้าฝั่ง

นายฉายก็ลงจากต้นมะพร้าวตรงมายังที่นายฉ่ำ เห็นนายฉ่ำจะว่ายเข้าฝั่งก็คอยใช้มีดคอยแทงจนนายฉ่ำอ่อนแรงจะจมน้ำตายนายฉายจึงลงไปทิ่มแทงนายฉ่ำ ซ้ำ ขาดใจตายจมอยู่ในบ่อกำนันพุฒและผู้ใหญ่ลื่น ซึ่งได้ยินเสียงร้องเรียกขอความช่วยเหลือจากนายฉ่ำ ก็ไม่รู้ว่านายฉ่ำ ร้องอยู่ ณ ที่ใดเพราะมันเป็นเขตสวนกว้าง

นายฉายก็แอบซุ่มอยู่ที่สวน จนกำนันผู้ใหญ่บ้านและชาวบ้านมาเห็นรอยเลือดที่หยดอยู่โคนต้นมะพร้าวและที่บ่อก็เห็นน้ำเป็นสีแดง ข้างๆ บ่อก็มีรอยเลือดกำนันผู้ใหญ่บ้านจึงเกณฑ์ชาวบ้านเพื่อจับคนร้าย นายสอิ้งเมียนายฉายและนางสังวาลเมียนายฉ่ำ ไม่รู้ว่ามีเหตุอะไรเกิดขึ้นต่างติดตามหานายฉ่ำ นายฉายซึ่งเป็นผัวของตน

กำนันผู้ใหญ่บ้านและตำรวจต่างล้อมสกัดจับคนร้ายเพราะรู้ว่าเป็นนายฉายที่เป็นคนร้ายฆ่านายฉ่ำ นายฉายซึ่งหลบซุ่มอยู่ในสวนสู้อย่างสุนัขจนตรอกกำนันผู้ใหญ่บ้านเห็นตัวนายฉาย กำนันพุฒจึงตะโกนบอกว่า

‘’ไอ้ฉายเข้ามอบตัวเสียโทษหนักจะได้เป็นเบานา’’

นายฉายกลับบอกว่า ‘’ไม่ใช่เรื่องของกำนันให้หลีกทางไปให้พ้น’’

กำนันไม่หลีกกลับยกปืนขึ้นจ้อง นายฉายก็ตรงเข้าแทงกำนัน กำนันก็ยิงสวนลูกปืนกลับไม่ออกจากลำกล้อง เพราะนายฉายเป็นลูกศิษย์อาจารย์แก้วดังกล่าวนายฉายกลับไล่แทงกำนันและผู้ใหญ่บ้าน ผู้ใหญ่บ้านเห็นดังนั้นก็ยิงนายฉายแต่ลูกปืนก็ไม่ออกจากลำกล้อง ปืนเมื่อยิงไม่ออกก็เหมือนดุ้นฟืนดุ้นหนึ่ง กำนันและผู้ใหญ่ก็ต่างถือปืนเป็นหางวิ่งแจ้น

แต่น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟเพราะฝ่ายบ้านเมืองมีนับร้อยนายฉายก็ถูกจับตัว

ทางตำรวจส่งเรื่องให้อัยการอัยการส่งเรื่องถึงศาลโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษ ตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 250 ขอให้ประหารชีวิตจำเลยนายฉายจำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้องโจทก์ ขอเดชะบารมีศาลขอลดหย่อนผ่อนโทษจากโทษประหารชีวิตเหลือโทษตลอดชีวิต

ศาลนัดประชุมปรึกษาระหว่างนี้รัฐบาลไทยประกาศใช้กฎอัยการศึกเป็นศาลทหารไม่มีอุทธรณ์ฎีกา ศาลพร้อมกันลงมติเป็นเอกฉันท์เดียวกันว่านายฉายจำเลยฆ่าคนตายด้วยใจโหดร้ายทารุณ

ทั้งนี้เพราะผู้ตายถูกจำเลยแทงที่ไหล่และที่ขามีบาดแผลสาหัสเจ็บปวดยิ่งนักและวิ่งหนีขึ้นต้นมะพร้าวนายฉายจำเลยยังไล่แทงด้วยใจพยาบาท นายฉ่ำได้หนีตกน้ำอยู่ในบ่อจะว่ายขึ้นนายฉายก็จะใช้มีดคอยแทงซ้ำ นายฉ่ำจะขึ้นจากบอกก็ไม่ได้นายฉายยังแทงซ้ำจึงเป็นการส่อให้เห็นว่าจำเลยมีนิสัยโหดร้ายเยี่ยงสัตว์ป่าจึงพร้อมกันพิพากษาประหารชีวิต

นายฉายได้ถูกส่งตัวมาแดนหนึ่งมาพบข้าพเจ้าได้เล่าเรื่องให้ข้าพเจ้าฟัง ชีวิตของนายฉายถึงวาระสุดท้ายเมื่อวันที่ 10 สิงหาคม พ.ศ 2483 หมายเลขดำที่ 1659 แดงที่ 142/2483 ล.จ.ว. นนทบุรี จบจ้า

(ขออภัยที่ไม่มีรูปอาจารย์เเก้วและรูปยันต์หงษ์ทองของท่านแฟนเพจท่านใดมีเเบ่งปันด้วยครับ)

 

นักเลง โบราณ ตำนานหนังเหนียว

——————————————————————————-

ติดตามเรื่องราวครูบาอาจารย์ได้เพิ่มเติมที่

แอพเกจิ Facebook: www.facebook.com/appgeji

Web Sit: www.appgeji.com

App Store (IOS): https://appsto.re/th/wlGScb.i

error: ถ้าจะก๊อปกรุณาให้เครดิตท่านเจ้าของบทความ
%d bloggers like this: