1466.เมื่ออาจารย์บ้ารับลูกศิษย์บ้า(ต่อ)

เมื่ออาจารย์บ้ารับลูกศิษย์บ้า(ต่อ)

พอถึงวันรุ่งขึ้น หลวงพ่อปานก็เข้าไปหาเวลาเดิม แต่ครั้งนี้ท่านไม่ยอมถอยแล้ว ตั้งใจไว้ว่าเป็นตายก็ต้องฝากตัวเป็นศิษย์ให้ได้ เมื่อไปถึงหน้าหลวงพ่อเนียม ก็ก้มลงกราบที่เท้าท่าน กราบเสร็จก็ไม่พูดอะไร หลวงพ่อเนียมก็เริ่มด่าตั้งแต่ตัวท่าน ถึงโคตรพ่อโคตรแม่ ด้วยเสียงอันดัง แต่หลวงพ่อปานไม่ตอบว่าอะไร ยังคงนิ่งอยู่ในท่ากราบ ท่านด่าได้ระยะนานพอสมควร ท่านก็หยุดแต่จ้องหน้าเป๋งเป็นเวลานานมาก แล้วหมาเจ้ากรรมเห็นหมอบกราบ ก็ดันมาเลียหูเลียหัวท่านอีก หลวงพ่อปานเลยกำหนดว่า หัวเรากับลิ้นหมาก็เหมือนกันมันจะเลียก็ช่างมัน หลวงพ่อเนียมท่านนี่งสักครึ่งชั่วโมงก็พูดว่า”ไอ้….กะแม่ ไอ้พวกเมืองกรุงเก่ามันดื้อด้านเหลือทน โคตรแม่มันดื้อด้านมาก ด่าเท่าไหร่ก็ไม่เจ็บ ด่าเท่าไหร่ก็ไม่ช้ำเอามันอยากจะเรียนก็เรียนซิวะ ในเมื่อชาวบ้านเขาว่ากูบ้า แล้วมึงมาเรียนกับกู มึงก็ต้องเป็นคนบ้า ต่อไปมึงต้องบ้าอย่างกูนะถ้ามึงจะเรียนกับกู”หลวงพ่อปานก็เลยบอกว่า”บ้าก็บ้าครับ ผมยอมบ้า ถ้าผมไม่ยอมบ้าผมไม่มาหาหลวงพ่อหรอก ผมอยากบ้าเหมือนหลวงพ่อครับ” เมื่อฟังหลวงพ่อปานตอบมา หลวงพ่อเนียมท่านหัวเราะลั่น แล้วบอกว่า”ต้องอย่างนี้ซิวะ กูหาคนอย่างมึงมาตั้งนาน ปล่อยให้กูบ้าอยู่คนเดียวตั้งนาน ต่อไปกูจะมีเพื่อนบ้าละโว้ย” แล้วท่านก็บอกว่าจะเรียนกรรมฐานต้องเรียนกลางคืน คีนนี้สองทุ่มให้แต่งครองใหญ่ไปหาที่กุฎิ

เมื่อถึงเวลาสองทุ่ม หลวงพ่อปานสรงน้ำเรียบร้อย ก็นุ่งครองใหญ่ไปหาหลวงพ่อเนียม เมื่อเข้าไปกุฎิท่าน พบท่านนั่งอยู่ ทำเอาหลวงพ่อปานถึงกับตะลึง เพราะหลวงพ่อเนียมที่เห็น ห่มสบงจีวรสังฆาฎิเหลืองอร่ามยังกับทอง ผิวกายสมบูรณ์ หน้าตาอิ่มเอิบรัศมีกายผุดผ่องสวยอย่างบอกไม่ถูก ผิดกับที่เห็นมาเปนคนละคน ที่ทั้งดำทั้งผอมเกร็งไม่มีสง่าราศรี หลวงพ่อปานท่านกราบเสร็จก็นั่งมอง หลวงพ่อเนียมก็พูดว่า”แปลกใจหรือคุณ” เสียงที่ได้ยินตอนนี้ ทั้งนิ่มนวลทั้งไพเราะ หลวงพ่อปานจึงตอบว่า”แปลกใจครับผม ท่านไมเหมือนเมื่อกลางวันเลย” ท่านก็ตอบมาแบบมีเมตตาว่า”รูปร่างนะคุณมันเป็นอนัตตา เป็นอนิจจัง มันหาความเที่ยงไม่ได้ มันจะดำเราก็ห้ามมันดำไม่ได้ มันจะขาวเราก็ห้ามไม่ได้ มันจะผอมเราก็ห้ามไม่ได้ มันจะอ้วนเราก็ห้ามไม่ได้ มันไม่มีอะไรห้ามได้เลยนี่คุณ พระพุทธเจ้าท่านทรงกล่าวไว้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างในโลกล้วนเป็นอนิจจัง” แล้วท่านก็เริ่มสอนหลวงพ่อปาน ด้วยวิธีการสอนที่ลึกซึ้งเข้าใจง่าย และให้หลวงพ่อปานพักอยู่กุฎิที่ติดกับท่าน พอหลวงพ่อปานเดินจิตผิด ท่านก็จะเคาะข้างฝาและบอกให้เดินจิตใหม่ หลวงพ่อปานเรียนกับท่านได้สามเดือนก็ลากลับวัด หลวงพ่อเนียมยังเป็นห่วงท่าน บอกถ้าสิ้นท่านแล้ว มีอะไรติดขัด ให้ไปถามหลวงพ่อโหน่งได้