มูลเหตุการสร้างพระปิดตาหลวงปู่เอี่ยม

มูลเหตุการสร้างพระปิดตาหลวงปู่เอี่ยม
หลวงปู่เอี่ยม ตอนที่มาสร้างพระปิดตา คงอยู่ในช่วงปลายอายุท่าน
น่าจะประมาณปีสองสี่สองกว่าๆ คงเป็นช่วงที่หลวงปู่กลิ่น มาบวชเณรอยู่กับท่าน ว่ากันว่า หลังจากการว่างเว้นการธุดงค์ ท่านได้ออกธุดงค์อีกครั้งหนึ่ง โดยครั้งนี้ ท่านมีจุดมุ่งหมายบางอย่าง ท่านได้ธุดงค์ไปสู่ปราจีนบุรี ใกล้ชายแดนเขมร ซึ่งสมัยร้อยกว่าปีก่อน ถือว่าเป็นดินแดนแห่งอาถรรพ์ อุดมไปด้วยคุณไสยและยาสั่ง
ท่านได้ไปปักกรดเขตชายแดนเขมร ซึ่งที่ตรงนั้น มีตาปะขาวอาศัยอยู่ท่านหนึ่ง ชื่อตาปะขาวจันทร์ ตาปะขาวจันทร์เมื่ออดีต เคยบวชพระอยู่ช้านาน แต่ตอนหลังพิจารณาว่า การอยู่ในเพศบรรพชิต เป็นการรักษาศีลให้บริสุทธิ์ยาก จึงลาสิกขาออกมานุ่งขาวห่มขาว แต่ยังโกนศีรษะเหมือนพระ รักษาศีล๘ เมื่อหลวงปู่เอี่ยมไปปักกรดในบริเวณที่ตาปะขาวจันทร์อยู จึงสร้างความขุ่นเคือง พอตกดึก ก็ส่งคุณไสยไปทักทายหลวงปู่เอี่ยม หลวงปู่เอี่ยมก็แก้แล้วส่งคืนกลับไป พอวิชานี้ใช้ไม่ได้ ก็ใช้วิชาอื่น ส่งไปหา ว่ากันว่า เล่นกันสามวันสามคืนทีเดียว สุดท้ายหลวงปู่เอี่ยมจึงใช้วิชาบาทพระเหยียบตาปะขาวจันทร์ ตาปะขาวจันทร์แก้ยังไงก็แก้ไม่ได้ จึงยอมแพ้และขอฝากตัวเป็นศิษย์ หลวงปู่เอี่ยมก็รับเป็นศิษย์ พร้อมกับบอกว่า ที่มาธุดงค์เที่ยวนี้ นอกจากจะรับเธอเป็นศิษย์แล้ว ยังจะขอเธอช่วยลบผงให้หน่อย ซึ่งตาปะขาวก็ยินดีติดตามท่านกลับมาวัด
เมื่อมาถึงวัด ตาปะขาวก็ได้อาศัยอยู่ที่โบสถ์ ทำพิธีลบผงวิเศษ๕ประการ และหลวงปู่เอี่ยมได้สอนวิธีลบผงโสฬสมหามงคล และผงเฑาะว์คงกระพัน อันลือชื่อของวัดสะพานสูง ตาปะขาวจันทร์ผู้นี้นับว่ามีพลังจิตเข้มขลังนัก ตอนที่ลบผงในโบสถ์ไม่ก้าวล่วงออกจากโบสถ์สักก้าวเดียว เรียกว่ากินนอนอยู่ในโบสถ์เป็นแรมเดือน เมื่อได้ผงมากพอสมควร ตาปะขาวจันทร์จึงขอลาหลวงปู่เอี่ยม กลับไปบำเพ็ญเพียรที่ชายแดนเขมรเหมือนเดิม

เมื่อหลวงปู่เอี่ยมได้ผงมาแล้ว จึงแบ่งผงออกเป็นสองส่วน ไว้พอกผงตะกรุดส่วนหนึ่ง และสร้างพระปิดตาส่วนหนึ่ง